Gisteren moesten Sjon en ik beiden iets voor ons werk doen en omdat het ’s morgens toch regende zijn we na het ontbijt terug gegaan naar onze kamer en hebben dit eerst gedaan.
Onderwijl hebben we ook de was gedaan, we waren immers toch in het hotel. Voor de lunch hebben we bij Giant snel brood gehaald en hebben deze in het hotel opgegeten. Verder zijn we nog even naar de Tanger Outlets gereden, maar na een paar winkels waren we het zat en zijn we terug gegaan naar het hotel. Vanmorgen stonden we om half 7 bij het ontbijt, alleen deze was nog niet open. 10 minuten later konden we naar binnen en na het ontbijt hebben we onze spullen gehaald en zijn we weer en route gegaan.
Vandaag rijden we van Delaware via Maryland naar Virginia met onderweg twee stops.
Onze eerste stop was Captain Timothy Hill House.
Captain Timothy Hill House is het oudste huis op Chincoteague Island in Virginia. Helaas is het huis alleen op vrijdag tussen 1 en 3 geopend, dus moesten we via het raam naar binnen kijken.
Volgende stop was Chincoteague National Wildlife Refuge en Assateague Island National Seashore.
Dit eiland is bekend om de wilde paarden. Volgens de legende zijn ze de afstammelingen van de overlevenden van een schipbreuk. Als eerste hebben we de Woodland Trail gelopen en daar zagen we in de verte al wat Chincoteague ponies of Assateague horses zoals ze genoemd worden lopen. Gelukkig hadden we een grotere zoomlens, want ze liepen echt heel erg in de verte.
Na deze prachtige beesten op de foto gezet te hebben, zijn we de trail verder gaan wandelen. Bij de auto aangekomen hebben we eerst een broodje gegeten. Na het eten zijn we naar de volgende trail (Lighthouse Trail) gereden, maar onderweg zagen we nog meer wilde paarden en besloten te stoppen om ook hier even te kijken.
De trail naar de vuurtoren was niet zo lang, dus hier waren we zo mee klaar.
We wilden nog de wildlife loop rijden, maar deze ging pas om 3 uur open. En het was op dat moment kwart voor 2. Omdat het volgende hotel nog een eind rijden was, besloten we niet te wachten, maar de wildlife loop te laten voor wat het was en richting het hotel te rijden. We hadden in de route de Chesapeake Bay Bridge–Tunnel opgenomen, dit terwijl we normaal de tolwegen achterwege laten. Maar voor nu was dit geen optie omdat we anders nog uren moesten rijden.
Eigenlijk was het wel heel bijzonder om deze 17,6 mile (28,3 km) lange combinatie van brug en tunnels te rijden.
In de verte zagen we een Amfibisch transportschip en in eerste instantie dachten we dat deze bij de Norfolk basis lag, maar toen we dichterbij kwamen zagen we dat hij aan het varen was. Zo super gaaf om te zien, net JAG in het echt!
Na het inchecken hebben we onze spullen naar de kamer gebracht en zijn toen naar de naastgelegen supermarkt gelopen voor het aanvullen van onze voorraden. De rest van de avond hebben we televisie gekeken.