Omdat ik het verslag van de dag ervoor op dezelfde dag online gezet had, was er geen stress de volgende morgen. Maar ondanks dat was ik gewoon om 3 uur wakker. Ik heb wat spelletjes gedaan op mijn telefoon.
En rond half 6 was Sjon ook wakker. Na het ontbijt hebben we onze spullen bij elkaar gezocht en zijn richting receptie gelopen, terwijl Sjon onze koffers in de auto aan het zetten was, heb ik de kamersleutels ingeleverd en uit gecheckt. Bij de receptie stond “de manager” en raakte we met hem aan de praat. Leuk om hem toch nog ontmoet te hebben. Na het inschenken van een koffie to go zijn we later dan gepland vertrokken naar onze eerste doel van vandaag. Hiervoor moesten we een stukje terug rijden, maar dat was niet erg. We wilden graag Rosedown Plantation bezoeken. Rosedown was in tegenstelling tot de andere plantages van deze week een katoenplantage. We kozen nu via de snelste route en niet de siteseeing variant. Onderweg hadden we wel een stop bij de Tanger Outlets omdat we gister gehoord hadden dat we onze salestax terug konden krijgen, maar hiervoor moest je een paspoort laten zien. En die hadden we gister niet bij ons.
Nadat we de vouchers gehaald hadden in de winkels zijn we naar het kantoortje gelopen en hebben daar 2/3 van de sales taks contant terug ontvangen. Dit schijnt in meer staten zo te zijn, maar wij hadden er na al die jaren nog niet van gehoord. Om kwart voor 11 waren we op de plaats van onze eerste bestemming aangekomen.
De toegang inclusief tour was hier de helft van wat het bij de andere plantages kost (misschien is dat omdat deze plantage nu in eigendom is van de staat Louisiana). We konden als we snel waren mee met de tour van 11:00 uur, maar dat vond ik veel te veel gehaast. Dan maar een uur wachten en die van 12:00 uur doen. Nu konden we op ons gemak eerst rondlopen.
Als eerste liepen we naar het begin van de oprijlaan door de fraai aangelegde tuin van de eerste eigenaresse van de plantation. Wow, ook deze is al zo geweldig om te zien.
We hebben daarna op ons gemak in de rondte gelopen.
We hebben de praktijk van de dokter gezien. Deze is in 1944 gekomen, nadat één van de zoons op 7 jarige leeftijd aan gele koorts is overleden. Deze dokter was er voor de bewoners, maar ook voor de slaven op het terrein.
Ook hebben we oude schuren en koetsen gezien.
Op het terrein zelf waren geen slavenverblijven meer aanwezig. Om even voor 12 zijn we bij het grote huis op de veranda in een rockin’ chair gaan zitten wachten tot de tour begon. Om 12 uur precies kwam Polly ons halen. We waren maar met z’n tweetjes (dus eigenlijk een privé tour), terwijl de groep van 11 uur zeker een mannetje of 15 was. Wat een mazzel dat we gewacht hebben.
De geschiedenis van Rosedown Plantation
De geschiedenis van de Rosedown begon in 1828 wanneer Daniel Turnbull wo Martha Barrow van Highland plantage. Beiden waren van sociaal prominente en rijke families van West Feliciana Parish (in andere delen van Amerika zijn dit de county’s). De bouw begon op het hoofdgebouw in November 1834. Het huis werd gebouwd met behulp van cypress en ceder. Daniel had een on-site zagerij en een slaaf personeelsbestand van ongeveer 450 verantwoordelijk voor de bouw van het huis op zo weinig kosten. In slechts zes korte maanden, tegen een kostprijs van iets meer dan 13 duizend dollar, werd het huis voltooid in het voorjaar van 1835. In de loop van Daniel en Martha's getrouwde leven hadden ze 3 kinderen op Rosedown; William, Sarah en James Daniel. Helaas verliezen ze hun beide zonen. Hun jongste zoon, James Daniel, overleed op 7-jarige leeftijd door gele koorts. Hun oudste zoon, William, stierf op 27 jarige leeftijd, hij was inmiddels al getrouwd en had zelf 2 zoons door een bootongeluk tijdens het oversteken van de oude rivier. Hierdoor was dochter Sarah hun enige resterende erfgenaam. In de 1857, Sarah (26 jaar) trouwde met een plaatselijke jongen, James P. Bowman van de nabijgelegen Oakley-plantage. Aangezien Sarah en James Rosedown zouden overnemen, verhuisden ze naar de mansion na hun huwelijk. Na de burgeroorlog bleven de slaven op de plantation en werden sharecroppers. Sharecroppers krijgen van de plantage eigenaar een stuk land waar ze gewassen op mochten verbouwen en verkopen. Een deel van de opbrengst was voor de plantage eigenaar, de rest voor mochten ze zelf houden. Ze kregen 10 kinderen — 8 jongens en 2 meisjes. Van deze 8 dochters, zijn 4 nooit getrouwd. Sarah en James wilden dat deze dochters altijd een onderkomen zouden hebben en lieten Rosedown daarom na aan deze vier ongehuwde dochters. De laatste van deze 4 dochters overleed in 1955, waarna de plantage door de overige erfgenamen verkocht werd. Rosedown is in het voorjaar van 1956 gekocht door een echtpaar uit Houston, Texas. Milton Underwood en zijn vrouw Catherine Fondren-Underwood. Catharina was een erfgename van een oliebaron en zij besloot Rosedown te restaureren. Deze restauratie duurde 8 jaar, en heeft ongeveer 10 miljoen dollar gekost. Na de restauratie werd de plantage in 1964 voor het publiek opengesteld. De familie Underwood onderhield de plantage als een museum tot 1994. Hierna is het door hun zoon David verkocht aan een zakenman uit Georgia. Deze zakenman heeft het in 2000 aan de staat Louisiana verkocht.
De tour was mega interessant, juist omdat de plantage niet zoals bij de vorige door Franse kolonisten is gebouwd, maar door oorspronkelijke bewoners van Louisiana (ouders zijn weliswaar in een eerder stadium naar Amerika geëmigreerd, maar Daniel en Martha zijn in Amerika geboren), en deze plantage daarna 3 generaties in de familie is gebleven tot 1956. Hierdoor is 90%!! van de inboedel ook daadwerkelijk van de Turnbulls en zie je veel meer persoonlijke dingen dan in de andere plantages, waar de mansions opgevuld zijn met antiek uit de periode van bouw.
Daniel Turnbull was zijn tijd ver vooruit. Zo had hij in zijn mansion al een soort van walk in closet gebouwd, maar ook een soort van douche in de gastenverblijf.
In één van de salons staat een borduurwerkje van Martha Washington (de vrouw van president George Washington). De Turnbulls hebben dit borduurwerkje in hun bezit gekregen doordat de vrouw van William getrouwd was met de achter, achter kleindochter van Martha Washington.
Het uitzicht over de oprijlaan vanaf het balkon, zou je hier niet willen zitten?
Na afloop van de tour zijn we via een ander deel van de tuin richting de uitgang gelopen.
De wachtenden voor de tour van 13:00 uur!
We zagen dat ze bezig waren de gebouwen op de plantage schoon te maken en toen we daar naar vroegen kregen we te horen dat ook hier binnen kort filmopnames zouden starten…..
Vanaf Rosedown wilden we eigenlijk nog naar Baton Rouge (hier ligt een destroyer, namelijk de USS KIDD), maar omdat het al later was en we best nog een eindje moesten rijden, zijn we direct door gereden naar New Orleans.
Onderweg zijn we gestopt bij de Walmart en daarna waren we bij het hotel in de French Quarter. Morgen gaan we te voet een deel van New Orleans verkennen.