Toen ik vanmorgen wakker werd hadden we van Patricia via Whatsapp al bericht ontvangen dat ze in het eerste vliegtuig zaten. Niet veel later kregen we ook berichtjes van mijn zus, Suzan en Charlotte door. Zij waren inmiddels op Schiphol en moesten nog regelen dat ze bij elkaar kwamen te zitten.
Helaas ging dat niet bij de incheckbalies en moesten ze dat aan de gate proberen.
Inmiddels waren mijn schoonmoeder en Patricia geland in Frankfurt en was het Suzan gelukt (nadat ze eerst bij Starbucks wat gedronken hadden) om aan de gate plaatsen naast elkaar te krijgen.
Ze moesten eigenlijk wel, want Charlotte mag officieel niet alleen reizen.
Niet veel later kregen we van allemaal door dat ze in het toestel richting Orlando zaten. Patricia en mijn schoonmoeder zouden eerder vertrekken, maar die vertrokken uiteindelijk bijna gelijk met Suzan en Charlotte. Hierna is de groep wat inmiddels al in Orlando is gesplitst. Romy, Julian en Quincy gingen met Kim en haar nichtje naar het kattencafé. En de rest is naar het Circle B Bar Preserve gereden.
We besloten om een deel van Alligator Alley te lopen. Deze trail is gedeeltelijk afgesloten vanwege de schade die het vorig jaar door orkaan Irma heeft opgelopen. De trail wordt nu hersteld, maar door het broedseizoen van de alligators en andere dieren duurt het allemaal langer dan gepland. Maar goed dit was een mooi stukje, want we hadden niet de hele dag. Al vrij snel zagen we in de verte door het gras iets bewegen, we konden niet goed zien wat het was, maar dachten dat het wilde varkens (wild boar) waren. Ook is de foto niet goed gelukt. Niet veel later zagen we een bald eagle overvliegen. En ook zagen we diverse osprey's in de bomen zitten.
Toen we bij het meer aangekomen waren konden we nog net een glimp van een racoon mee pakken, helaas had ik deze niet op de foto, maar er stond een man die hem wel had gemaakt met zijn telefoon. Omdat ik niet wist of we er nog één tegen zouden komen vroeg ik of hij de foto naar me wilde emailen en dat deed hij direct.
We liepen verder en zagen diverse watervogels langs het pad. Een anhinga zat genietend in de zon zijn vleugels te drogen.
Een blue heron stond statisch op een tak.
En aan het eind bij het punt waar de trail afgesloten is lag een alligator in het water. We hebben hier even bij staan kijken.
Boven ons vlogen 3 bald eagles. Echt puur genieten!
Toen besloot de alligator dat hij de kant op wilde. Wat een ontzettend gaaf gezicht dit.
Niet alleen ging hij de kant op, het beest besloot ook nog even de weg over te steken.
Hierna zijn we teruggelopen richting de auto en kwamen we op de weg terug alsnog een racoon (wasbeertje) tegen. Deze kon ik wel zelf op de foto krijgen.
Verderop zagen we nog een eekhoorntje wat knabbelen en toen waren we bij de auto.
Onderweg hebben we bij de Walmart gestopt voor brood voor de lunch en toen we in de villa terug waren, waren Romy, Julian en Quincy er ook al. Zij hebben het heel leuk gehad in het kattencafé. Heerlijk geknuffeld met katten.
Na de lunch zijn we naar de Loop gereden, want ik moest een bestelling bij Michaels ophalen. Hier zaten spullen bij die ook nodig waren voor de bruiloft, dus fijn dat dit op tijd was aangekomen. Hierna zijn de dames en Sjon naar JCPenney gelopen om op zoek te gaan naar iets voor de moeder van de bruid om te dragen op de bewuste dag. Ik vind het altijd erg moeilijk, maar ik ben geslaagd. De heren waren toen wij naar de JCPenney waren nog in de Michaels aan het rondkijken en daar hebben we elkaar weer teruggevonden.
Voordat we iedereen van het vliegveld zouden halen hebben we eerst gegeten. We hadden natuurlijk wel steeds gekeken waar de twee vliegtuigen zich bevonden. In eerste instantie leek het erop of ze dezelfde lijn zouden vliegen, maar later bleek toch dat ze ieder een afwijkende route zijn gevlogen.
Ondanks dat mijn schoonmoeder en Patricia vanaf Frankfurt vertrokken en met flinke vertraging, waardoor ze gelijk met Suzan en Charlotte vertrokken, kwamen ze toch eerder aan op McCoy. Waar je op Schiphol soms nog even mag wachten, wordt je hier meteen weggestuurd. Omdat Romy en ik in één auto zaten en we beiden graag uit wilden stappen is Julian achter het stuur gestapt en is rondjes gaan rijden. Dit was voor hem de allereerste keer dat hij in een automaat reed en dat in die drukte, petje af voor hem! Mijn schoonmoeder en Patricia hadden we redelijk snel gevonden en precies op dat moment reed Sjon voorbij. Gelijk de koffers bij hem in de auto gezet. Romy en ik zijn samen met mijn moeder weer bij de bagagebanden gaan wachten en wachten en wachten. Mijn schoonmoeder en Patricia hadden in de rij bij immigrations Charlotte en Suzan gezien, dus we dachten dat dit niet lang zou duren, maar ondertussen waren we nog steeds aan het wachten. Ik begon me inmiddels een klein beetje ongerust te maken, want ja Charlotte is minderjarig en reist met een niet familielid, ondanks dat we toestemmingsformulieren etc geregeld hadden. Op een gegeven moment kwamen er 2 Nederlandse vrouwen naast ons staan en zij zaten toevallig ook te wachten op mensen van de vlucht van Delta uit Amsterdam. Okay, dat scheelt. En niet veel later kregen we een bericht van Charlotte. Ze waren door immigrations en kwamen richting de bagagebanden lopen. En inderdaad niet veel later zag ik ze in de verte aan komen lopen. Gelukkig iedereen is gearriveerd en toevallig waren ook de auto’s op dat moment vlakbij. Nadat iedereen in de auto gestapt was konden we richting de villa. Het was goed druk onderweg. In de villa was het een drukte van jewelste, maar wel een gezellige drukte. Iedereen wilde iedereen even spreken. Na ongeveer een half uur hebben Sjon en ik mijn schoonmoeder naar haar hotel gebracht en gezorgd dat zij op de Wifi in het hotel zit. Morgenochtend halen we haar voor het ontbijt weer op. Teruggekomen in de villa zijn Sjon en ik onze slaapkamer op gaan zoeken. Alleen Jim, Quincy, Paul en Patricia bleven nog achter.