Gisteravond werden we om half 11 gebeld door de receptie van het hotel. Zij belden om door te geven dat de ceremoniële zonsopgang gecanceld was. Jammer, maar niets aan te doen. We gaan voor de vrijdag in de herkansing.
Door dit telefoontje, welke Sjon totaal niet meegekregen had, konden we iets langer blijven liggen. Ik was wel weer vroeg wakker, maar Sjon pas rond half 7. Hij was dan ook erg verbaasd dat het al zo laat was en of we nu niet te laat kwamen. Nadat ik hem gerustgesteld had dat het afgezegd was kon hij op zijn gemak wakker worden. Om kwart over 9 zaten we met een cooler en onze wandelschoenen in de auto. Doel van vandaag was de westkant en dan helemaal naar het Polihale State Park. We waren er bijna, hoefden nog maar één keer linksaf te slaan en die weg uit te rijden. Echter deze laatste weg was afgesloten en het park gesloten.
Begrijpelijk, maar wel ontzettend jammer. Okay wat nu? Maar terugrijden en onderweg kijken wat we tegenkomen en dingen op de bonnefooi doen. Het eerste wat we tegenkwamen was het Kawai’ele Waterbird Sanctuary. Deze sanctuary is in 1990 ontstaan en is de plek voor diverse watervogels, waarvan er zelfs 4 met uitsterven bedreigd worden.
Eén van deze soorten, namelijk de Ae’o (Hawaiian Stilt) zagen we daar.
Je kunt niet rondlopen over de sanctuary, maar er is wel een soort dijkje waarover je kan lopen. We gingen al turend een stukje lopen totdat ineens de Ae’o helemaal in paniek raakte. Schijnbaar kwamen we in de buurt van een nest, want hoe verder we kwamen hoe groter de paniek. Hij probeerde ons echt tegen te houden.
We besloten om niet verder te lopen en de rust terug te laten keren. En inderdaad toen we op veilige afstand waren werden ze weer rustiger. Het is er erg leuk opgezet en dit kan zeker uitgroeien tot iets heel moois, maar dan moeten er bijvoorbeeld boardwalks rondom aangelegd moeten worden. Omdat we met dit hele kleine stukje wandelen niet de hele dag gevuld hadden, ben ik op de kaart gaan kijken om te zien wat we allemaal tegen zouden kunnen komen. Mijn ook viel op de Waimea Canyon Lookout. Hiervoor moesten we de bergen in, maar dat vonden we geen probleem. De weg was net als de road to Hana, kronkelend omhoog, maar gelukkig niet zo smal.
Nog buiten het statepark kwamen we de Red Dirt Falls tegen. Dit ziet er erg bijzonder uit, want je zou verwachten dat het water troebel zou zijn, maar het was heel helder.
Niet veel later reden we het statepark in en vlak daarna kwamen we bij de lookout.
En my oh my, wat is het hier mooi.
Ondanks dat het volop verbouwd wordt in Hawaii kost een bakje ananas, mango of papaya $ 5
We stonden te genieten en wat met elkaar te praten toen bleek dat er naast ons ook mensen uit Nederland stonden.
Het zijn zelfs praktisch buren van ons, want ze komen uit Amstelveen. Na even met hen gesproken te hebben over Hawaii en de indrukken zijn we weer ieder onze eigen weg gegaan. Wij zijn hierna doorgereden naar de Pu’u Hinahina Lookout. Deze lookout was niet zo spectaculair als de Waimea Canyon Lookout, maar evengoed adembenemend. Bij deze Pu’u Hinahina Lookout zat een trail en we wilden wel een stukje wandelen.
Echter doordat het pad alleen maar boomwortels had en je daardoor alleen maar naar de bodem keek en niet verder om je heen, besloten we na dit toch een stukje geprobeerd te hebben weer terug te gaan.
We waren al een heel eind gedaald en wat naar beneden gaat moet ook weer naar boven. Nu ging het naar boven voor wat betreft de boomwortels een stuk makkelijker, alleen doordat het erg steil was kon je hierdoor weer niet in één tempo lopen. Bij de auto aangekomen vonden we het wel welletjes en zijn weer richting ons paradijsje op aarde gereden. Onderweg hebben we nog een paar keer een stop gemaakt omdat het uitzicht hier dan echt om riep.
In het hotel aangekomen hebben we eerst een was in de machine gegooid en na ongeveer 10 minuten konden we ook een tweede was in de andere machine gooien. Terug op de kamer hebben we wat gegeten en toen we daar mee klaar waren was de eerste was inmiddels klaar. We hebben nog even op de tweede gewacht en toen alles in de wasdroger gedaan. Deze zou ruim een uur erover doen (hadden we zelf zo ingesteld) en hadden we mooi tijd om onze tweede voucher in te wisselen voor 2 Mai Tai’s.
Ze lopen zelfs in de bar/restaurant van het hotel......
Nadat we deze ophadden hebben we nog een stukje over het strand gelopen achter ons hotel en toen het tijd was om terug te gaan voor de was zijn we weer naar het hotel gelopen. Morgen willen we in de omgeving wat doen, maar het is natuurlijk nu nog niet duidelijk of dit ook gaat lukken. We willen in ieder geval vroeg op pad, want om kwart over 12 moeten we inchecken voor onze vlucht naar Honolulu vrijdag. ’s Middags willen we dan als het weer het toelaat bij het zwembad gaan zitten of misschien wandelen langs het strand achter ons hotel.