Vanmorgen hadden we voor de zekerheid de wekker gezet, maar dat bleek achteraf niet nodig. Voor de wekker waren we allebei al wakker. Nadat we alles vliegtuig gereed hadden ingepakt zijn we naar de ontbijtruimte gelopen.
We hadden een mooi plekje bij het zwembad en hebben op ons gemak ontbeten.
Na het ontbijt konden we gelijk uitchecken en zijn we richting het vliegveld gereden. De auto inleveren leverde weer het gewenste nul bonnetje op en hierna konden we naar de bus die ons naar de “vertrekhal” bracht. Omdat het ons niet gelukt was om de boardingpassen te printen, moesten we deze uit een machine halen en hierbij kwamen ook onze tags voor de koffers eruit. Natuurlijk waren de koffers goed op gewicht en moesten we deze zelf naar de x-ray brengen. Van één koffer was het slot kapot (kon niet meer van cijfercode af), maar de andere zat op slot. Deze moest open (waarschijnlijk vanwege de overgebleven levensmiddelen en de ijsklontjes die we mee hebben) en nadat we de code hadden gegeven mochten we richting de persoonlijke security. Hier moesten we ook al onze etenswaren (crackers enzo) uit de koffer halen en apart in een bakje leggen. Na de check was dit het bakje wat op extra op explosieven gecheckt werd en moest ik een nog niet geopende pak crackers open maken. Natuurlijk geen probleem, maar wel bijzonder. We kregen een okay (hoe kan het ook anders!) en stonden bij de gates. Wij vertrokken van gate 8 en deze was nog gesloten.
Ons toestel was ook nog niet gearriveerd. Het vliegveld is zo klein dat een Starbucks kennen ze niet en verder valt er weinig te beleven, behalve dan het simpele van dit vliegveld. We moesten even wachten en in die tijd heb ik even met Romy contact gezocht en haar het vliegveld laten zien.
Was met 2 minuten klaar, maar zo had ze mooi een beeld van hoe het er hier uitzag. Nadat het vliegtuig was aangekomen en alle passagiers eruit waren mochten wij in de rij gaan staan om te boarden.
De vlucht zou ongeveer 35 minuten duren, maar heeft uiteindelijk maar 20 minuten geduurd.
We zijn niet boven de 15.000 feet gekomen en hierdoor had je heel mooi uitzicht (alleen jammer dat mijn ramen wat vies waren van de buitenkant).
Ook het vliegveld is gebouwd op lava.
Kaho'olawe, een onbewoond eiland van Hawaii.
Maui
De landing was een bumpy one en we wisten niet zeker of hij op tijd stil zou staan, want de landingsbaan was niet zo heel lang. Maar precies voor het einde was het gelukt (heeft hij vast vaker gedaan ?). Dit vliegveld is iets groter als dat van Kona en hier werden we echt aan de gateslurf neergezet. Bij de bagageband hoefde we niet lang te wachten op onze koffers en konden we naar de Alamobus lopen. Hier hadden we geleerd van de vorige keer en zaten we nu op pole position zodat we niet de hele bus lading voor ons hadden. We waren snel aan de beurt en nadat we de papieren hadden konden we nu kiezen uit 2 auto’s. Namelijk een Nissan Versa en een Hyundai Velostar. Omdat de Velostar nog kleiner was dan de Versa en we deze inmiddels kenden hebben we weer voor deze gekozen. Deze was gelukkig iets nieuwer (minder miles op de teller), maar qua interieur exact hetzelfde. Alles kreeg ook dezelfde plek als op Big Island. Nadat we Tom hadden ingesteld voor de Safeway zijn we op pad gegaan. Bij de Safeway hebben we alleen brood en boter gehaald, want beleg hadden we nog in de koffer (dit hadden we wel eerst gecheckt want voor het zelfde geld was dit er door security uitgehaald). Na de Safeway zijn we naar de Kahului Beach Road gereden om vanaf deze weg de route naar het hotel te starten. Deze weg gaf hele fraaie doorkijkjes van hoe mooi Maui is. Bijna na iedere bocht kon je wel stoppen en was het uitzicht weer anders.
Hieronder een greep uit onze foto's:
De waterval ingezoomd en met de omgeving erbij in de panorama eronder.
Een groot deel van deze route was erg smal waardoor je niet met 2 auto’s naast elkaar kon rijden. Gelukkig was iedereen zich hier van bewust en werd er vooral rustig gereden. Op een gegeven moment reden we na de zoveelste bocht op een soort van berg af en hier konden we even stoppen.
Terwijl we daar stonden zei ik tegen Sjon ik hoor geiten en ja hoor heel hoog op de berg liepen de geiten. Met een zoomlens krijg je ze wel op de foto.
Onze weg vervolgend kwamen we na nog diverse keren genoten te hebben van de kustlijn van Maui bij een trail uit. Omdat we wel even een stukje wilde lopen hebben we deze wandeling gedaan. Het was een wandeling van bijna 2 kilometer, maar ook hier weer ontzettend genoten van het uitzicht.
Omdat we niet na iedere bocht wilden stoppen besloten we om nu door te rijden tot aan de blowhole. Dit wilden we wel graag zien. We moesten een stukje naar beneden klauteren en we hadden afgesproken dat als we niet meer verder wilde we dan vanaf daar gingen kijken. Uiteindelijk zijn we op een mooie afstand van de blowhole gestopt (we hadden nog wel verder gekund, maar het zoute water wat via het spuitgat eruit komt is niet goed voor de camera). Hier hebben we even gezeten en genoten van het spektakel en wat water gedronken.
Na ook nog twee selfies zijn we weer naar boven geklauterd en hebben onze rit vervolgd.
Het hotel ligt in de haven op een super idyllische plek. De cruiseschepen liggen in het water voor ons hotel, maar ook de ferry naar Lana’i (nog een Hawaiiaans eiland).
Dit is de route die we gereden hebben.
Nadat we de koffers naar de kamer hadden gebracht zijn we naar de Safeway gereden (was helaas te ver om te lopen) om daar te kijken voor iets te eten voor vanavond. We konden er wel warme maaltijden krijgen, maar het was niet allemaal je van het. Uiteindelijk hebben we maar een burger met wat patat gegeten. Hierna hebben we bij het hotel even in de haven gekeken en zijn toen naar onze kamer gegaan. Morgen gaan we (afhankelijk van hoe laat we wakker worden) of The road to Hana doen of naar het Haleakalā National Park.