We besloten vanmorgen om inderdaad richting Hilo te rijden en de bezienswaardigheden die we daar op de planning hadden staan te gaan bekijken. Na het ontbijt en het bij elkaar zoeken van de spullen zijn we op pad gegaan. Natuurlijk werden we weer begroet door een lokale bewoner.
Omdat ons appartement vlakbij de kust ligt zijn we eerst die kant op gereden.
Het blauwe stipje is ons appartement en de pijl is de plek waar we even gestopt zijn.
Hier hebben we echt mogen genieten van hoe prachtig Hawaii is.
Een krab schrok van ons en dook in een spleet van lava om ons vanuit daar nauwlettend in de gaten te houden.
Hierna zijn we richting Hilo (spreek uit Hie lo) gereden. Hier hebben we bij de Target nog wat laatste spullen gehaald en natuurlijk bij de inpandige Starbucks een koffie gehaald. Nadat we de koffie op hadden zijn we doorgereden richting onze eerste stop. Deze was ook het verste gelegen. De Akaka Falls State Park lag aan een doodlopende weg, maar wij waren niet de enige die deze stop in gedachten hadden. Na het betalen van de toegang hebben we het rondje langs de watervallen (het waren er twee) gelopen.
Het park was mooi aangelegd en we kwamen de mooiste bloemen tegen.
De eerste waterval “The Kahuna Falls” lagen wat verder weg en kon je door de begroeiing niet volledig zien. Maar het geweld waarmee het water uit de bergen kwam was wel duidelijk te zien.
Maar het beeld van de Akaka Falls was daarentegen veel indrukwekkender.
Dit is geen smeltwater, maar allemaal regenwater.
De Akaka Falls zijn vernoemd naar de stamhoofd Akaka-o-ka-ni’au-pi’o-i-ka-wao welke volgens de legende van boven de waterval naar beneden sprong en veranderde in een rots. In het water onderaan de waterval leeft een vis o’opu genaamd. Deze vis is in staat door middel van een soort zuignap op zijn buik tegen de stroom in naar boven te zwemmen. Dit doen ze net als bij de zalmtrek om boven aan hun eieren te leggen. Na het Akaka State Park hadden we de Kulaniapia Falls op de planning staan. Helaas stond er niet echt een adres bij in mijn route beschrijving, maar “Here” (de app die wij op sommige momenten gebruiken als navigatie) kende wel een Inn met die naam aan dezelfde weg. We zouden dan in ieder geval in de buurt komen. Onderweg hebben we een stukje scenic route gereden en hier reden we ook vlak langs de kust. Hier hebben we ook een stop gemaakt.
Nu bleek onderweg dat de Inn aan de waterval lag en dat we een heel stuk over een private property moesten rijden. We besloten om het toch maar te doen en zo reden we tussen de macadamia boomgaarden heen naar de Inn. Bij de Inn vroegen we hoe we bij de waterval konden komen. Helaas was de wandeling er naar toe alleen voor gasten van het hotel, maar we mochten de waterval wel zien vanaf het balkon.
Het hotel zag er verzorgd uit en de locatie, wow die is fantastisch. Het is dat we deze niet eerder hadden ontdekt, maar anders had ik hier best een nacht willen vertoeven. Na het zien van de waterval hebben we op het parkeerterrein bij het hotel even een broodje gegeten. De volgende stop moesten we even op zich laten wachten want door het rijden door de bergen was onze rijbereik van de tank aardig ingezakt en we wisten niet hoever en hoe makkelijk de volgende bestemmingen zouden zijn. Dus eerst hebben we de dichtstbijzijnde tankstation opgezocht in de Tom en hebben we onze Versa weer gevuld. Hierna stonden de boiling pots op het programma. Bij dit stukje statepark aangekomen wat trouwen gratis was, maar super onderhouden. Zagen we eerst een Pacific golden-plover zich te goed doen aan een worm.
Deze worm was zo lang dat de mensen dachten dat het een slang was. Daarna zagen we nog een Yellow Billed Cardinal.
Waarom deze Yellow wordt genoemd is ons niet helemaal duidelijk, maar misschien missen wij iets. Het uitzicht bij de boiling pots was weer anders dan de vorige watervallen die we gezien hadden, maar zeker niet minder.
Het deed ons denken aan de Great Falls bij Washington, maar dan in het klein. Onze laatste stop waren de Rainbow Falls. Hier kwamen de mensen met busladingen naar toe, maar tussen 2 van deze bussen vol met mensen was het prima te doen.
In het naastgelegen parkje stonden hele vreemde bomen. Wat ook wel even leuk was om er door heen te wandelen.
Saffron Finch
Op de terugweg zijn we gestopt bij de Walmart, maar ook hier hadden ze geen groceries zoals wij dat gewend waren, dus zijn we naar de Safeway gereden en hebben hier eten voor ’s avonds gehaald. Morgen gaan we wederom naar Volcano National Park en daar willen we in ieder geval de Thurston Lava Tube met verlichting bekijken en verder zien we wel waar we allemaal stoppen.