We hoefden pas om 11 uur onze townhome te verlaten, dus nog genoeg tijd om alles rustig te doen. Nadat Sjon en ik helemaal gereed waren hebben wij onze laatste spullen in de koffers gedaan, het bed afgehaald en een final check in onze slaapkamer/badkamer gedaan.
Inmiddels waren Romy en Julian ook al zo ver dat we daar alle laatste spullen konden inpakken en de finale check konden verrichten.
Sjon en ik gingen nog even gedag zeggen bij Arjan en Ina en toen werd het toch echt tijd om de koffers in de auto te zetten en richting McCoy te rijden. Onderweg daar naar toe hebben we een detour gemaakt en zijn we langs een Coldstone gereden. Dit hadden we achteraf beter niet kunnen doen, want in plaats van een overheerlijk ijsje als afsluiter werden we teleurgesteld. De mixed inns waren karig en ook de manier waarop het ging was niet om over naar huis te schrijven. Maar goed, qua smaak viel er gelukkig door deze dame weinig aan te verpesten. Nadat we het ijs op hadden was het toch echt gedaan met de vakantie. Onze laatste stop was National, waar we keurig het bonnetje kregen met het bedrag die we afgesproken hadden. Nadat we alle spullen uit de auto hadden zijn we naar de bag dropoff gelopen en hebben hier de koffers afgeleverd. Daarna zijn we door de controles gegaan. Hier stond een behoorlijk lange rij en op een gegeven moment werden we met nog een paar andere mensen uit de rij gehaald en bij de priority rij neergezet. De man die daar achter stond wilde ons niet helpen, want ja wij hadden geen priority op onze kaart staan. Na heel wat heen en weer gesteggel (want de rij waar wij uit gehaald waren, was inmiddels 2 keer zo lang geworden en wij wilden niet weer achteraan sluiten) en een okay van zijn manager, werden we geholpen. Als er bij priority niemand staat en de gewone rijen zijn erg lang, dan moet priority ook “gewone” mensen afhandelen. Ook de scans en alles ging goed en nee, dit keer hadden we niets achtergelaten.
Bij de gate werd er gevraagd of mensen hun handbagage wilden inchecken en wij zorgen altijd dat één rolkoffer hiervoor geschikt is. Deze hebben we dus bij de balie afgegeven. Niet veel later begonnen ze met boarden en nadat de mensen met kleine kinderen en de mensen met fysieke problemen in het toestel zaten hoorden we ineens Romy haar naam omgeroepen worden. Omdat we dachten dat ze wat wilden vragen over haar pinda allergie liep ik mee naar de balie. Ze wilden niets vragen, Romy mocht het vliegtuig al in en wij hierdoor natuurlijk ook. Dus voor first en business en ga zo maar door mochten wij het toestel in. Wel vreemd zo’n compleet leeg toestel.
De vlucht naar Atlanta duurde niet lang en verliep zonder problemen. Op Atlanta kwamen we erachter dat ons volgende toestel al begonnen was met boarden en we moesten best een behoorlijk eind overbruggen op Atlanta.
We hebben nog net niet gerend over het vliegveld, maar we waren op tijd bij het toestel.
De vlucht naar Amsterdam verliep zonder problemen. Het eten vond ik persoonlijk wat minder, maar ik had niet zo’n honger. Tijdens de vlucht heb ik een paar uurtjes gedommeld en vlak voor landing kregen we nog iets van een ontbijt.
Ook op Schiphol verliep alles zonder problemen. We hebben heel even op de koffers moeten wachten, maar deze kwamen gelukkig alle 5 (ook degene die we later ingecheckt hadden) achter elkaar. Bij de douane werden er mensen random uitgepikt en wij konden gelukkig door lopen. Mijn vader stond er al, dus dat was alleen maar fijn. Sjon en mijn vader zijn met de trein gegaan en Romy, Julian en ik zijn met de koffers naar huis gereden. Romy en Julian zijn na het uitladen van de koffers direct naar hun eigen huis gegaan om daar kun kat te knuffelen. Ook ik heb natuurlijk uitgebreid met onze kat Buffy geknuffeld. Niet veel later kwamen Sjon en mijn vader er ook al weer aan. De vakantie zit er al weer op, maar doordat we afgelopen zondag tickets voor oktober hebben weten te bemachtigen, hebben we er al weer twee in het vooruitzicht.