Zoals gezegd moesten we vanmorgen vroeg op en hadden we voor de zekerheid de wekker gezet. Om 4 minuten over 7 zaten we in de auto onderweg naar Discovery Cove. Het voelde nu al warmer aan als afgelopen maandag, dus goede keus geweest om te verzetten. Bij het inchecken moesten we even wachten, want er waren duidelijk meer mensen vroeg op.
Maar om 7:40 uur hadden we onze pasjes en tijd van zwemmen. We moesten ons om 9:10 uur melden bij Sanddollar. Genoeg tijd om eerst te ontbijten en daarna een wetsuit te scoren. Nadat we onze wetsuits aan hadden hebben we bij de hangmatten letterlijk rondgehangen en naar de dolfijnen gekeken.
We hadden bij het inchecken al gezien dat er een trouwerij zou zijn vandaag en op een gegeven moment zagen we ook de bruid en bruidegom lopen.
Na het rondhangen werd het tijd om ons te melden bij Sanddollar. Ik verbaas me er toch altijd weer over, dat ondanks dat het goed wordt aangegeven er nog mensen zijn die dan toch nog al hun sieraden en alles om hebben. Je weet toch dat je in het water gaat met dieren en dat je deze kan bezeren met je sieraden. Na alle plichtplegingen mochten we met Jasmine mee lopen en samen met Loren regelde zij onze interactie met de dolfijnen. Wij hadden de dolfijn Thelma. Thelma is in Seaworld Orlando geboren in mei 1991 en heeft een geweldige persoonlijkheid. Ze is grappig, sociaal en erg knuffelbaar. We kregen een hoop informatie over dolfijnen in het algemeen terwijl ze steeds langs ons zwom en we haar konden aanraken.
Na de groepfoto’s moest Thelma zich even elders melden en kregen wij Kaylee (een 13 jarige dolfijn) hier even voor terug. Met Kaylee hebben wij al vaker gezwommen, daarna kwam er nog een wissel en kwam Kailani (de jongste van de 3, namelijk 8 jaar) ons even gedag zeggen.
Daarna kwam Thelma weer terug en vervolgden we de rest van de interactie. Het was weer super allemaal. We genoten ontzettend van deze geweldige beesten.
Na het zwemmen met de dolfijnen hebben we de wetsuits ingeruild voor vesten. Julian vond die van hem niet erg lekker zitten en het bleek ook dat hij een damesmodel had gekregen. De vrouw bij de uitgifte vroeg hoe hij er aan kwam en toen we haar vertelde dat zij hem had gegeven lag ze helemaal in een deuk. We hebben voor we naar de lazy river gingen een beker koffie en ander drinken gehaald. Terwijl ik met Julian en Romy een rondje lazy river deed is Sjon “letterlijk” naar de haaien gegaan.
Dit water is kouder en ik had hier vandaag niet zo’n behoefte aan. Bij de volière hebben we vogels gevoerd en vooral de duiven waren erg hongerig, maar ook wat angstig. Ook dit blijft altijd een bijzondere ervaring, als er zo’n vogel op je arm komt zitten en het eten wat jij hem voorhoudt opeet. Aan het einde van de lazy river voegde Sjon zich bij ons en zijn we naar het restaurant gelopen voor nog wat drinken. Romy en Julian hadden er ook al wat te eten bij genomen, Sjon en ik alleen wat lekkers voor bij de koffie. Na de koffie wilde Sjon de plastic hoesjes voor de mobiele telefoon die we bij ons hadden uit proberen (onze onderwatercamera was er mee uitgescheden) en ging weer terug naar de haaien en roggen. Nu ging Julian met hem mee en Romy en ik bleven aan de kant kijken.
Ik wilde weten of het werkte, want dan kon ik de mijne meenemen in het andere hoesje als ik samen met Romy nog een rondje lazy river ging doen. Helaas werkte het niet optimaal en hebben we de telefoons weer in de lockers gelegd. Julian en Romy hebben samen een rondje lazy river gedaan en Sjon en ik hebben hier aan het begin gewoon lekker in het water gedobberd. Toen Romy en Julian weer terug waren zijn we eerst wat gaan lunchen en daarna naar de aapjes en de otters gegaan.
Hier hebben Sjon en ik een hele tijd rondgehangen terwijl Romy en Julian wederom de lazy river gingen doen. Sjon en ik zijn daarna bij een standje/kiosk gaan zitten en hebben wat te drinken genomen. Niet veel later kwamen ook Romy en Julian erbij zitten. Na het opdrogen van onze kleding vonden we het genoeg en zijn we richting de kleedkamers gegaan. Na het ophalen van onze foto’s zijn we via de Walmart terug gereden naar huis. Hier hebben we nog wat televisie gekeken en toen ging toch echt het lampje uit. Maar wat een topdag was dit weer.