Downtown Oklahoma City

Omdat we niet vroeg op pad hoefden hebben we vanmorgen rustig aan gedaan. We wilden met het ov naar de stad en zijn rond 10 uur naar de bushalte gelopen. We waren nog maar net weg toen Sjon bedacht dat hij de battery packs vergeten was.

Dus nog even snel terug naar het hotel. Vlak voor we bij de bushalte aankwamen hadden we al een bus voorbij zien komen. We gingen bij de bushalte wachten op de volgende bus en het duurde en duurde.

Na een half uur hebben we onze mobiele internet even aangezet om te kijken hoe laat de volgende bus zou komen. Deze bus rijdt dus één keer in het uur en moesten we nog een half uur wachten. Dit vonden we toch iets te lang duren, dus zijn we teruggelopen naar het hotel om de auto op te halen. Dan maar parkeerkosten betalen. Uiteindelijk parkeerden we de in een parkeergarage naast het Oklahoma City National Memorial & Museum. Hier bleek dat we de hele dag konden parkeren voor $ 5, wat uiteindelijk goedkoper bleek dan met het ov. Leuk detail is dat George W Bush ook in deze parkeergarage geparkeerd heeft gestaan.

Natuurlijk was onze eerste stop het Memorial van de Oklahoma Bombing van 1995. Bij deze bomaanslag in Oklahoma City op 19 april om 9:02 uur vielen 168 doden en 800 gewonden toen een overheidsgebouw getroffen werd door een autobom, geplaatst door een ex-soldaat Timothy McVeigh. Tot 11 september 2001 was dit de grootste terroristische aanslag binnen de landsgrenzen van de Verenigde Staten. En tot op heden nog steeds de grootste aanslag door een landgenoot gepleegd. Een paar dagen na de aanslag werden Timothy McVeigh en Terry Nichols (zijn helper) gearresteerd voor hun betrokkenheid bij de aanslag. Timothy McVeigh werd ter dood veroordeeld en geëxecuteerd door een dodelijke injectie op 11 juni 2001. Terry Nichols werd veroordeeld tot 161 keer levenslang in een isolatiecel in de zwaarst bewaakte gevangenis van Amerika in Colorado. Op 19 april 2000 (5 jaar na de aanslag) werd op de plaats van het gebouw een monument onthuld ter nagedachtenis aan de slachtoffers en deze waren wij nu aan het bezoeken. Het monument bestaat uit 2 poorten met hiertussen een reflectionpool. Op de ene poort staat 9:01 (een minuut voor de aanslag toen alles nog “normaal” was. Op de andere poort staat 9:03, één minuut na de aanslag. Voor de stad het moment van herstel. Langs de reflectionpool (hier liep vroeger een weg) staan bomen en deze staan op de plaats waar de truck geparkeerd stond. 

 Achter de bomen staan 163 stoelen, voor elk slachtoffer uit het overheidsgebouw één. De overige 5 slachtoffers waren mensen die op het moment van de aanslag niet in het gebouw aanwezig waren, maar toevallig in de buurt waren. 

Dit gebouw stond aan de overkant van de weg. De donkerrode stenen zijn na de aanslag geplaatst. Ook de scheuren in de muur zijn het gevolg van de aanslag.

Het blijft altijd heel indrukwekkend om dit soort Memorials te bezoeken. Op een parkeerplaats vlakbij het gebouw stond een boom en deze heeft ondanks dat alles om de boom heen verwoest was het overleeft. Deze boom maakt een belangrijk onderdeel van het Memorial en is omgedoopt tot de Survivor Tree en staat voor hoop.

Na deze indrukken hebben we de gratis trolley genomen naar een wijk genaamd Bricktown. Hier hebben we eerst iets gegeten en daarna hebben we een kijkje genomen bij het Toby Keith’s I love this bar café (wederom als country liefhebber).

We wisten niet dat we daar ook wat hadden kunnen eten, anders hadden we dat natuurlijk daar gedaan. Hierna hebben we een klein stukje langs de Riverwalk van Oklahoma City gelopen.

Deze is ook heel mooi aangelegd, maar lang niet zo gezellig als in San Antonio. Daarna moesten we natuurlijk langs het honkbal stadion. De Oklahoma City Dodgers moesten vanavond thuis spelen en we hebben heel lang getwijfeld of we kaartjes zouden kopen. Maar uiteindelijk besloten om toch niet te gaan. Helemaal omdat we morgen Oklahoma City weer gaan verlaten. Wel moest Sjon nog met een beeld van de legende Mickey Mantle (oud New York Yankees speler) op de foto.

Om half 4 waren we weer terug bij de auto en zijn we via een stop bij de Walmart naar het hotel gereden. Hier hebben we verder rustig aan gedaan en wat televisie gekeken. Morgen gaan we zoals gemeld Oklahoma City weer verlaten en gaan we wederom een staatswissel doen. Onze volgende stop is Independence in Kansas.