Ook in San Antonio gaan we naar Seaworld

Ik ben gewend om op de eerste dag vroeg wakker te worden, maar vannacht was het wel belachelijk vroeg. Ik werd om even over 2 wakker met een snijdende hoofdpijn (oorzaak: te weinig gedronken onder andere door het lange slapen in het vliegtuig). Na een pijnstiller te hebben ingenomen ben ik weer in bed gekropen en gelukkig weer in slaap gevallen.

Nu werd ik om kwart over 5 wakker. Dat is een betere tijd. Na het douchen zijn we eerst naar de ontbijtruimte gelopen en hebben ons ontbijt genuttigd. Je kan duidelijk merken dat de Texanen erg trots op hun staat zijn, want zelf de wafels zijn in de Texas vorm.

Na het ontbijt heb ik het verslag over de heenreis geschreven en live gezet. Het internet is niet dusdanig dat je daar blij van wordt zeg maar, maar het is in ieder geval gelukt om het verslag op internet te krijgen. Hierna hebben we de spullen bij elkaar gezocht en zijn eerst naar onze buren (Walmart) gereden. Helaas hadden ze datgene waar we nu in ieder geval voor een bezoek brachten niet en gingen we met lege handen weer naar buiten. We hebben het adres van onze bestemming vandaag in Tom gezet en een klein half uurtje later reden we bij Seaworld (ja ook in San Antonio hebben ze een Seaworld waar wij met onze jaarkaarten gewoon naar toe mogen) het parkeerterrein op.

Als eerste zijn we naar Shamu Stadium gelopen om te kijken of er nu wel of niet een show was. Want op de plattegrond van het park stond dat er wel een show zou zijn, maar van de week las ik dat de shows gecanceld waren vanwege de nieuwe aanwinst. De shows waren inmiddels weer gestart, want Takara (de moeder) ging met haar baby al de andere pools in en dat betekent dat de show weer gedaan kan worden. Door de geboorte van deze baby zijn er nu 6 orka’s in San Antonio. Deze 6 zijn Takara en natuurlijk haar baby, maar daarnaast ook nog de mogelijke vader (Kyoquot of Tuar) en de 2 zussen van de baby orka Sakari en Kamea. Omdat de eerste show pas om 12:15 uur begon zijn we verder gelopen en hebben eerst een achtbaan “The great white” gedaan. Na deze attractie zijn we naar het animal connection conservation Center gelopen. Hier hebben we een heleboel geleerd over de Birmaanse python. Gelukkig zat deze wel achter glas, maar waar ze normaal erg stil liggen was deze dame erg actief en leuk om te zien. Hierna hebben we bij de pinguïns gekeken en natuurlijk ook bij de puffins.

Omdat we natuurlijk vanmorgen erg vroeg aan het ontbijt zaten, wilden we graag voor de show wat eten en dat hebben we gedaan in de buurt van het stadion. Na de burger zijn we het stadion ingelopen. Het complete stadion is overdekt wat het fotograferen erg lastig maakt, want het is of te donker of te veel tegenlicht. Ook was de show natuurlijk niet hetzelfde als in Orlando waar je inmiddels al precies weet waar de orka’s boven water komen. Maar gelukkig zijn er wel een paar foto’s gelukt. Eerst kwamen de 2 heren en daarna kwamen de andere 4. Ja ook de baby (welke vandaag precies een maand oud is) deed mee met de show. Wat een ontzettend schattige kleine orka is dat. Voor het laatste deel van de show kwamen de heren weer op het toneel.

Nadat de show afgelopen was zijn we naar het beluga stadion gelopen om daar de show van 1 uur te bekijken. Ik weet nog van 2005 dat deze qua actie veel leek op Blue horizons in Orlando en met die verwachting gingen we ook naar de show. Maar helaas de show was een beetje mat, maar wel heel informatief (wat het dan wel weer heel interessant maakte). De belugashow werd afgewisseld met two sided white dolphins, maar deze zijn zo snel dat je ze amper kunt volgen met het blote oog, laat staan met de camera.

Na deze “show” zijn we via alligator alley naar de Sea Star Theater gelopen. Hier hebben we Pet’s Ahoy gekeken en deze show blijft geweldig met de honden, katten en alle andere dieren. Nu was het helemaal leuk, want één hond deed niet wat hem aangeleerd was en de show werd hiervoor stil gelegd en het hem weer geleerd. Nadat de hond door had wat de bedoeling was, werd er weer vanaf het begin af aan begonnen en nu deed de hond het wel in één keer goed. Zo geweldig hoeveel geduld ze hebben om het te leren. Achter dit theater zijn de zeeleeuwen en natuurlijk hebben we hier ook even staan kijken. Ook hebben ze 2 otters en natuurlijk hebben we daar ook even gekeken.

Daarna zijn we naar de tweede achtbaan, namelijk Steel Eel gelopen. Deze achtbaan gaat niet over de kop, maar heeft zoveel snelheid en hobbels dat je gewoon los komt van je plek. Inmiddels was het al 3 uur geweest en wilden we graag naar de Open Viewing in het Shamu Stadium. Daar aangekomen konden we redelijk dichtbij zitten en zagen we Takara met haar drie kinderen. Ze zwommen rustig in het rond en op een gegeven moment zagen we de kleine bij mams drinken. Zo bijzonder om dat te kunnen zien. We zijn hier gebleven tot we het stadion weer moesten verlaten.

Omdat we er inmiddels beiden al erg doorheen zaten besloten we om de show van half 6 te laten voor wat het was en zijn we richting de uitgang gelopen.

Onderweg naar het hotel hebben we boodschappen gedaan bij een andere Walmart en hier hadden ze gelukkig wel de prepaid kaart voor het internet. Ook hebben we al wat andere boodschappen meegenomen. Morgen gaan we naar Aquatica, kijken of deze erg verschilt van Orlando.