We hadden vanmorgen voor de zekerheid de wekker gezet. Maar eigenlijk was dit overbodig, want ook nu waren we voor de wekker wakker. Na de douche en overige activiteiten hebben we de laatste spullen in de koffers gedaan en zijn richting de ontbijtruimte gelopen. Na het ontbijt hebben we direct een kofferkarretje meegenomen, want we waren verder helemaal klaar.
Onderweg naar de auto hebben we bij de receptie de kamersleutels afgegeven en hierna werd het tijd om te vertrekken. De rit naar Boston zou iets meer als een uur duren, maar gezien het tijdstip en de dag waarop we ons naar Logan International Airport moeten begeven zijn we ruim 2 uur van te voren vertrokken. Zo hebben we ruim de tijd en geen gestress.
Onderweg moesten we alleen nog één stop maken om de tank weer vol te gooien, maar doordat we tot dat moment goed hebben kunnen doorrijden leverde dat geen problemen op. Alleen daarna doken we vlak voor Boston de file in. Over de laatste 16 mile hebben we ruim 50 minuten gedaan.
Waren wij blij dat we op tijd vertrokken waren! National hadden we zo gevonden en met een keurig 0 bonnetje gingen we naar de bus om ons naar de terminal te brengen. Zo’n rentalcar center is toch wel heel prettig. Je hoeft niet te wachten op jouw bus. Het is gewoon één bus en daar rijden er genoeg van. Bij United ging het ook soepel. We moesten alleen zelf nog een label uit een apparaat halen en om de koffer plakken. Hierna moesten we hem afgeven, waar hij natuurlijk eerst werd gewogen. Maar gelukkig, beide onder de 50lb (23 kilo). Hierna konden we door alle controles. Ik had een pre TSA boarding gekregen (normaal ben ik altijd de klos en heb ik veel problemen). Dit betekende dat ik in een andere rij kon plaatsnemen dan Sjon. Hoefde niets af of uit te doen en stond 5 minuten later aan de andere kant. Daarentegen heb ik ruim een half uur op Sjon moeten wachten, maar ook hij is zonder al te veel problemen door de controle heen gekomen. Inmiddels was het tijd voor de lunch en omdat er niet zo heel veel keus is op Logan hebben we bij de Mac maar een burger met wat friet gehaald. Hierna zijn we naar de gate gelopen. Hier hebben we gewoon rustig gezeten en gewacht tot we konden boarden.
Het boarden verliep soepel en op tijd kregen we pushback. Maar toen duurde het toch wel even voor we daadwerkelijk vertrokken. Ondanks dat we te laat vertrokken waren we voor de verwachtte aankomsttijd in Newark. Wel hadden we onderweg last van turbulentie en moesten de stewardessen op een gegeven moment (halverwege het drankrondje) ook gaan zitten.
Maar met een stuiterlanding en een moment waarop het leek dat we een doorstart gingen maken (zo veel vaart had het toestel nog vlak voor de bocht naar de gate) na een prima vlucht. Doordat we te vroeg waren geland hadden we nu nog meer tijd op Newark. Nadat we uit het vliegtuig waren gestapt heb ik eerst Romy gemeld dat we in New York waren en zijn we op zoek gegaan naar onze gate voor de volgende vlucht. Hier was het nog erg stil en er stond zelfs nog geen toestel. Sjon had al in de United app gelezen dat ons toestel vertraagd vertrokken was uit Berlijn en dat er mogelijk een ander toestel ingezet zou worden. Omdat het nog best lang duurde voor we gingen boarden hebben we om de tijd te overbruggen een rondje over het vliegveld gelopen. Onderweg af en toe gestopt om te genieten van het uitzicht over Manhattan en om de stand van het voetbal te bekijken. Eindelijk konden we boarden, want ons toestel (toch uit Berlijn) stond inmiddels aan de gate.
Het toestel had recent een nieuw interieur gekregen en het entertainment systeem was super modern.
Tijdens het opstijgen vlogen we recht over Manhattan en kon ik uit het raam Yankee Stadium zien en niet veel later JFK airport.
Net na het opstijgen hebben we beiden James Bond opgezet en net na het eten was deze afgelopen. Het eten was simpel, maar geen culinair hoogstandje. Nadat de film afgelopen was, zijn we beiden in een deken gewikkeld en hebben een paar uur geslapen. Dit keer geen last van huilende of jengelende kinderen en dat resulteerde in het vlak voor het ontbijt wakker worden. Het ontbijt was zoals gebruikelijk bij United een croissantje met jam en een yoghurtje.
De vlucht zelf is verder prima verlopen en heel snel. Want ook dit toestel vertrok met vertraging vanuit Newark. De totale vlucht duurde 7 uur, waardoor we om half 8 op de Polderbaan landen.
Hier heb ik natuurlijk direct mijn telefoon aangezet en Romy gebeld dat we geland waren. Ook mijn vader heb ik hierna direct gebeld, want hij zou ons komen ophalen vanaf Schiphol.
Bij paspoortcontrole en douane verliep het zonder problemen, het duurde alleen even voordat onze koffers er waren. Mijn vader heeft een extra rondje moeten rijden en hierdoor hebben wij buiten even op hem moeten staan wachten, maar dat was gelukkig niet lang. Om 9:10 uur stapten we weer binnen in ons eigen huis. Het was weer een super vakantie, waarin we veel mooie natuur hebben gezien, weinig wildlife en weer 6 nieuwe staten. We hebben in totaal 2.506 mile gereden, wat voor ons doen tijdens een rondreis erg weinig is. New England zelf zullen we niet zo gauw meer met een bezoek vereren, het zijn niet echt onze staten. Vooral Maine en Vermont deden soms erg spookachtig aan met hun verlaten huizen. Boston en Cape Cod zullen we wellicht ooit nog wel een keer op onze trip inpassen, alleen dan in een ander tijd van het jaar, want die rupsen maakten het wandelen niet leuker.
Als laatste willen we iedereen bedanken voor de leuke reacties op onze verslagen via de website, Facebook of op andere wijze, het is altijd leuk om deze te lezen als je 's morgens wakker wordt.