Hillsborough River State Park

Nadat we gisteravond voordat we naar bed gingen hadden gekeken waar het toestel van de dames op dat moment vloog, werd ik vanmorgen om kwart over 5 gebeld dat ze in Londen waren en al door alle controles heen. Ook hun 2e vlucht was met een half uur vertraagd.

Omdat ik klaar wakker was heb ik deze vlucht zeg maar live gevolgd via Flightradar en wist ik al dat ze geland waren voordat ik bericht van hen kreeg. Op Schiphol stond voor Romy opa klaar om haar naar huis te brengen en voor Patricia waren haar zus en vriend naar Schiphol gekomen. De meiden hebben op Schiphol afscheid van elkaar genomen en zijn ieder een andere richting op gereden. Op het moment dat Romy thuis was aangekomen hebben we even via Facetime contact gehad en kon ik zien dat Abby (Romy haar kitten van ruim 12 weken) erg blij was dat Romy er weer was. Ze bleef maar om haar heen lopen en op haar schoot kruipen. Om half 11 zijn we richting de WaWa en de Walmart gereden voor wat vloeistof voor in de tank en voor de innerlijke mens (lees koffie) en brood voor onderweg. Hierna hebben we koers gezet richting het Hillsborough River State Park om daar wat door de natuur te wandelen en te genieten van alles wat Florida te bieden heeft.

Om 12 uur waren we bij de eerste trail van die dag, de Rapids Trail. Dit is een trail van 2,74 kilometer en kon nog net voor de lunch. Dit was een mooi aangelegde trail die voor een deel langs de rivier liep en een deel door het bos heen.

Omdat het bewolkt was en de luchtvochtigheid erg hoog was het wandelen zwaarder dan normaal. Ook zagen we geen wildlife op wat kikkers, salamanders, sprinkhanen en eekhoorntjes na.

De lunch hebben we gegeten bij de picknickplaatsen bij parkeerplaats 3 en hiervandaan wilden we ook de 2e trail starten. Dit werd de Florida trail. Ook deze loopt voor een deel langs de rivier en een deel door het bos, maar dan aan de andere kant van de rivier. We besloten hierbij eerst het bos gedeelte te doen en het koelere stuk (langs het water is het toch iets koeler) voor het laatst te bewaren.

Het pad was doordat het nog steeds het regenseizoen is behoorlijk blubberig, maar daar lieten we ons niet door uit het veld slaan. Af en toe werden de uitdagingen groter en moesten we beetje van het pad afwijken. Doordat er zoveel plasjes en modderpoeltjes waren, hadden we ondanks dat we ons hadden ingespoten met deet heel veel last van muggen (niet zo erg als destijds in Minnesota, zie verslag Amerika 2014 voorjaar, Beren en nog meer) maar toch wel vervelend zeg maar. Na iets meer dan 2 kilometer werd de uitdaging wel heel groot en lag het pad zover als dat we konden zien onder water.

We hebben een klein stukje geprobeerd, maar zagen toen geen mogelijkheid meer om er door te komen en besloten om terug te lopen.

Erg jammer dit en ook erg jammer dat dit aan het begin bij de ingang niet gemeld was. De weg terug hebben we iets sneller gedaan als de heenweg, maar dat komt omdat je nu precies wist waar je langs moest lopen.

Uiteindelijk hebben we van deze trail ook ruim 4,5 kilometer gelopen. Terug bij de auto hebben we eerst onze schoenen afgespoeld met water, deze waren erg zwart van de modder (zullen we het maar niet over onze sokken hebben). Ondanks de muggen, de warmte, de modder en het gebrek aan wildlife, hebben we heerlijk gewandeld en kwamen we moe terug in onze condo. Hier hebben we, nadat we eerst in bad geweest waren, een pizza in de oven gegooid en televisie gekeken. Natuurlijk hebben we tussendoor ook nog gefacetimed met Romy. Morgen gaan we eerst op de koffie bij Arjan en Ina en na de lunch willen we naar de Premium Outlets om nu even voor ons te kijken. Afgelopen keren stond vooral in het teken van de dames.