Vroeg opstaan betekent ook vroeg opstaan. Om kwart over 7 zaten we al in de auto en zijn we naar de supermarkt naast ons hotel gereden om brood te halen voor tussen de middag. Omdat dit voor ons een onbekende supermarkt was moest ik even zoeken, maar uiteindelijk kwam ik met een brood naar buiten.
We hadden gister al op internet gekeken en we hadden gekozen om via de westkant het park binnen te gaan. Daar eerst naar de Cades Cove Loop. Deze loop is 11 mile in het rond en als we daar klaar zijn een leuke trail zoeken en dan via de oostkant weer terug naar het hotel.
Dat zeg ik, dat was het plan. De praktijk ging ietsjes anders. Om bij de westkant van het park te komen hadden we een kruip door, sluip door weggetje gevonden. Hier kwamen we na ongeveer 30 minuten een zwarte beer tegen.
Deze beer liep midden op de weg, maar vervolgde zijn weg naar beneden de berm in. Mochten we de rest van de dag niets meer zien aan wildlife, dan hadden we deze vast gespot. Duidelijk een voordeel van vroeg opstaan. In het park zijn we direct doorgereden naar de loop. Deze ging om 10 uur open en het was op dat moment 10 over 10, dus helemaal prima. Misschien handig om te zeggen dat de loop 1 baan is en daarom ook een richtingsverkeer. De voorste bepaald dus het tempo (wat wij regelmatig waren). Na ongeveer 3 mile op de loop zagen we wat mensen aan de kant van de weg lopen en foto’s nemen. Dit bleek een hertje te zijn. Omdat deze voor ons op dit moment ook zeldzaam zijn, hebben we ook de auto even aan de kant gezet en wat foto’s genomen.
Halverwege de loop zit een visitor center en vlak daarna, stonden er weer een heleboel mensen stil en in het bos. Hier bleken heel ver in de verte 2 beren te lopen (een moeder met een cub). Door alle takken en bomen was het moeilijk om deze duidelijk op de foto te krijgen, maar we hebben ze wel gezien. Wow, dat is al 2 keer een beer vandaag. Dat hebben we in al die jaren nog niet meegemaakt. Wel een enkele keer 1 of meerdere tegelijk, maar niet 2 keer op één dag verschillende beren zien. Na het zien van deze beren, hebben we een doorsteek genomen om het laatste stuk van de loop nog een keer te doen. Nu zagen we geen beren, maar wel weer andere hertjes. Nu zijn we bij de voor laatste doorsteek de loop nog een keer gaan doen. En ook nu zagen we weer een hertje lopen. Maar even verderop stonden er een heleboel mensen. Hier liep in het gras een beer. We hadden mazzel want tot 2 keer aan toe ging deze even rechtop staan.
Duidelijk een geval van wie kijkt nu naar wie.
Toen de beer uit het zicht verdwenen was zijn we weer terug gelopen naar de auto. We liepen echt te glunderen, zo van deze dag kan niet meer stuk. 3 keer beren gezien, wow! Inmiddels was het tijd voor een sanitaire stop en aansluitend de lunch. Gelukkig waren we weer vlakbij het visitorcenter, dus dat kwam goed uit. Na de lunch zijn we de loop weer opgereden en na ongeveer 1 mile stroopten de auto’s weer op en stonden er mensen langs de kant. In het grasveld bij een boom zat een moeder met 2 cubs. We vonden een strategisch plekje en hebben hier een aantal mooie foto’s weten te maken.
Op een gegeven moment klom één van de kleintjes in de boom en zat lekker om zich heen te kijken.
Moeder lag op haar gemak in het gras en keek af en toe om zich heen om de boel in de gaten te houden.
Ondanks dat ik hier de hele dag had kunnen blijven staan zijn we toch maar verder gereden. Onderweg richting het einde van de loop kwamen we nog diverse hertjes tegen. Bij het einde besloten we om de gehele loop nog één keer in zijn geheel te doen. Op een mooi open stuk (waar eerder vanmorgen een bruidspaartje stond) heb ik een panorama foto gemaakt.
Op de plek waar eerder de moeder met haar 2 jongen was, was het nog steeds heel druk, maar moeders was net het bos in gelopen en de drukte werd al snel minder. Wij waren nog wel even uitgestapt en dat bleek achteraf niet voor niets te zijn geweest. In één van de oude boerderijen die door het hele park heen staan had een zwaluwpaartje een nest gebouwd en daarin zaten jongen. Terwijl ik daar binnen stond, vlogen pa en ma af en aan om de jongen te voeren. Behalve als het te druk binnen was, dan bleven ze weg. Gelukkig had ik een moment dat ik even alleen binnen stond en kon ik terwijl één van de jongen gevoerd werd een foto maken.
Jeetje dat is nog eens een mooie afsluiting van een al zo geweldige dag. We vervolgen onze weg verder naar het einde van de loop en vlak voor het eind, staat er dichtbij de weg in de berm wederom een beer. Nummer 8 van deze dag. Doordat er weinig ruimte was en de beer echt vlakbij de weg liep, zat er tussen ons en de beer een auto breed afstand.
Hier heeft hij/zij een paar minuten gestaan en is het toen hogerop gaan zoeken en verdween in het bos. Nu werd het echt tijd om richting het oosten van het park te rijden. Om bij het visitorcenter waar we gister geweest waren te komen, krijg je een staatwissel (deze hadden we vanmorgen trouwens ook al gehad, want we zijn bijna de hele dag in Tennessee geweest). Deze staatswissel ligt op 1.538 meter en was wel een fotomoment waard.
Ook hier heb ik nog een panoramafoto gemaakt van het uitzicht.
Omdat het zo hoog ligt is het hier ook een stuk kouder. Verder hebben we onderweg geen noemenswaardige stops gemaakt en toen we het visitorcenter aan de oostkant voorbij reden zagen we daar in het gras 7 herten lopen. Toch nog even terug en na deze fotosessie zijn we richting het hotel gereden.
We waren om precies half 9 weer terug op de plaats van bestemming, dus zijn echt de hele dag op pad geweest. Behalve de stukjes van en naar de auto op het moment dat er wildlife te zien was hebben we geen wandeling gedaan. De rest van het park is voor ons nog redelijk onbekend gebleven. We hebben meerdere keren de loop gereden, hier hebben we 7 zwarte beren en meerdere herten gezien. Great Smokey Mountains, we zijn er nog lang niet klaar mee. We gaan er zeker nog een keer naar terug. Morgen gaan we naar Raleigh en afhankelijk van hoe we ons voelen een lange of een korte route.