Vanmorgen hebben we na het ontbijt alle spullen van Romy en Ramon ingepakt en gezorgd dat ze zonder problemen vanmiddag kunnen vertrekken.
Hierna zijn we eerst naar het Merritt Island Wildlife Refuge gereden om daar bij het manatee observation deck te kijken of er manatees waren. De kans was natuurlijk heel groot, want ze waren nog niet bij de springs gesignaleerd. En inderdaad we hadden geluk, er zwommen er zeker wel 30. En zo dichtbij.
Nadat we hier een tijdje hadden staan genieten van deze geweldige beesten zijn we terug gereden richting Orlando.
Onderweg hebben we een stop gemaakt bij een Coldstone Creamery, want Romy en Ramon wilde graag nog een laatste ijsje. Verder hebben we nog even een snelle stop gemaakt bij de Premium Outlets. Een mens kan nooit genoeg van iets hebben he? En toen zijn we doorgereden naar McCoy. Sjon heeft mij, Romy en Ramon hier eruit gezet en is naar een waitarea gereden. Bij de balie van Lufthansa was nog niets open en Romy heeft vast de boardingpassen uit een apparaat gehaald. Bij bagdrop stond een lange rij en daar zijn we in gaan staan. Terwijl we daar in stonden zagen we dat de vlucht al 40 minuten vertraging had en om het nog een beetje erger te maken kregen ze ook nog een briefje in verband met de staking van Lufthansa. Ze zouden er pas bij de bagdrop achterkomen of hun vlucht naar Amsterdam wel of niet vloog. Het duurde behoorlijk lang voor de balie openging, maar toen deze eenmaal open was ging het vrij snel. De koffers werden afgeleverd, waren precies goed op gewicht. De handbagage werd gelabeld en ze konden naar de laatste controle. Omdat de koffers tot aan Amsterdam werden ingecheckt, konden ze er dus vanuit gaan dat hun vlucht naar Amsterdam geen hinder ondervind van de staking.Bij de laatste check heb ik afscheid van Romy genomen en heb Sjon gemeld dat hij mij op kon halen. Hierna zijn wij naar National gegaan om wederom de auto te ruilen, want deze heeft om de 2 dagen een te lage bandenspanning en dat rijdt niet fijn. We konden weer een Traverse meekrijgen, maar omdat we nu wat langere afstanden gaan rijden en we maar met z'n tweetjes zijn hebben we toch voor een Equinox gekozen. Op de teller stond nog maar 1205 mile en we hadden Sirius aan boord. Terwijl we de Highway aan gezet hadden en Tom het adres van het hotel in Florida City hadden doorgegeven zijn we op pad gegaan. De rit zou iets meer als 3,5 uur in beslag nemen over de Turnpike. Na bijna anderhalf uur zijn we bij een service center gestopt om wat te eten. We kozen voor een sandwich van Earls.
Na deze heerlijke broodjes zijn we onze weg naar het zuiden gaan vervolgen. Het was erg druk onderweg en we hebben er ook iets langer over gedaan. Onderweg hebben we via de MiFi contact gehouden met Romy en Ramon en kregen op een gegeven moment het sein dat ze gingen boarden en niet veel later waren ze vertrokken.
Wij waren even na 10 uur op de plaats van bestemming. We zijn wel 4 keer door een tollplaza gereden waar ze alleen Sunpass of nummerplaatfoto deden, dus we zien wel hoeveel er nog gerekend wordt door National. Nadat we in het hotel ingecheckt waren zijn we uiteraard nadat we gekeken hadden waar Romy en Ramon zich op dat moment bevonden gaan slapen.
Morgen gaan we naar de Everglades en dan een deel waar wij nog niet eerder geweest waren.