Ook vanmorgen waren we lekker op tijd en dat resulteerde in voor 9 uur uitgecheckt en wegrijden bij het hotel. Onze eerste stop was een hele snelle, namelijk de Walmart.
Hier ben ik alleen even naar binnen gerent voor een brood. Volgende stop was de tankstation om hier de tank weer helemaal vol te gooien. Nu konden we eindelijk echt op weg. Een vakantie die veel in het teken gestaan heeft van de familie Ingalls is natuurlijk niet compleet als we niet ook een stop zouden maken in Pepin Wisconsin (de geboorteplaats van Laura en Mary Ingalls. Hier heeft Laura tot haar 7e in Pepin gewoond. Hier beginnen ook de verhalen uit de boeken. Als eerste zijn we naar de museum geweest. Maar hier was het niet zo leuk als in De Smet. Ze hadden wel veel spullen uit die tijd, maar daar zat ook veel van andere lokale mensen tussen. Hierna zijn we naar het stuk land gereden waar Laura en Mary daadwerkelijk geboren zijn. Dit is 7 mile buiten Pepin en hier hebben ze een replica van het huis van destijds gebouwd.
Nadat we hier even hebben rondgekeken zijn we naar de overkant van de Mississippi gereden en hebben hier het National Eagle Center bezocht. Dit was echt super en vooral heel leerzaam. We konden een uur met Scott in een soort leslokaal en daar kregen we allemaal weetjes over Bald Eagles te horen.
Zo weten we bijvoorbeeld dat de Bald Eagles vanuit Florida kleiner zijn dan de Bald Eagles die van Alaska afkomstig zijn. En dat een deel van de Eagles in de winter migreren naar andere delen en dat het andere deel op hun plek blijft. Ze kunnen een konijn 30 mile (iets minder dan 50 kilometer) zien lopen. Ze zijn niet monogaam, maar omdat ze ieder jaar naar hetzelfde nest terugkeren komen ze daar ieder jaar dezelfde partner tegen. En zo nog veel meer informatie. Scott vertelde het op een boeiende manier en aan het eind kwam hij met een Bald Eagle op zijn arm nog meer uitleg geven.
Ik had hier wel de hele middag kunnen blijven, maar we moesten nog 3 uur rijden naar Green Bay en we hadden ook nog niet geluncht. Omdat er buiten het centrum picknicktafels stonden hebben we hier eerst een broodje gegeten en toen zijn we de rest van de rit begonnen. Onderweg weer veel herten gezien, maar op een weg waar je 65 mile per uur mag rijden gooi je niet even het anker uit om foto’s te maken. Op een gegeven moment kregen we ook borden met waarschuwingen dat er Amish gebruik konden maken van deze weg.
Gelukkig zijn we die niet tegen gekomen op de weg, wel op de weggetjes ernaast, want zie je het voor je dat je met een snelheid van 65 mile (ruim 100 km) aan komt rijden en je ineens boven op de rem moet omdat er een paard met wagen voor je rijdt. In het hotel werden we enthousiast begroet door de dame achter de receptie. En na even met haar gepraat te hebben zijn we naar onze kamer gegaan. Omdat het een lange dag is geweest en we te moe waren om op zoek te gaan naar een restaurant hebben we bij de Five Guys aan de overkant gegeten. Terug gekomen in de kamer zijn we gelijk naar bed gegaan en hebben nog even televisie gekeken. Morgen hebben we een dagje Green Bay op het programma staan en willen we in ieder geval een bezoek brengen aan het American Football Stadion van de Green Bay Packers.