Natuurlijk hadden we vanochtend geen wekker gezet en dat was ook wel een keer goed. We werden om half 8 wakker en na een wisselende (warm, koud, warm, koud) douche zijn we naar de ontbijtruimte gelopen.
Je kan merken dat je en hier vlak bij het vliegveld zit en vlak bij de Mall of America, want het was toch druk in de ontbijtruimte. Gelukkig konden we nog een tafeltje bemachtigen in het gekoelde gedeelte, want bij de pool (waar ook tafels stonden) was het behoorlijk warm. Na het ontbijt zijn we teruggelopen naar de kamer en hebben deze housekeeping proof gemaakt. We wisten nog niet precies wat deze dag ons precies ging brengen, maar we zouden in ieder geval starten met een andere mall. Deze mall lag ongeveer 25 minuten rijden bij ons hotel vandaan.
In vergelijking met de grootste mall van Amerika was dit maar een hele kleine, maar toch heb ik er nog wat gekocht. Hierna hebben we de Tom gezet op de St. Anthony Falls. Deze watervallen in de Mississippi waren van oorsprong natuurlijk, maar zijn in 1869 handmatig aangelegd omdat de watervallen ingestort waren en zij voor een belangrijke waterkracht voor de mills zorgden. Deze mills werden ingezet als houtzagerij of om granen tot bloem te verwerken. Hiermee werd Minneapolis de graanverwerker van de wereld. In de periode net na de 2e Wereldoorlog hebben ze er een dam en een sluis in gemaakt om er nog meer controle over te hebben.
De watervallen liggen echt Downtown Minneapolis en de auto parkeren kost hier wel een hele Dollar per uur.
We hebben voor 2 uur betaald en hebben eerst aan de rand van de Mississippi geluncht. Na de luncht hebben we een rondje gelopen over 2 bruggen heen en zo konden we de watervallen aan alle kanten goed bekijken. Langs deze route staan ook nog veel ruïnes van oude mills, wat een bijzondere aanblik geeft.
De wandeling nam al gauw 3,7 km in beslag. Maar wat een watergeweld nu ook weer. En met een man die van de binnenvaartschipperij afkomt is het natuurlijk reuze interessant al die sluizen en waterregulatie.
Toen de 2 uur voorbij waren werd het tijd om onze volgende bestemming in te stellen. Dit zou het Minnesota Valley National Wildlife Refuge zijn. Daar aangekomen was het wel erg rustig op de parkeerplaats en zagen we 2 mensen met een elektrische fiets die bij het visitorcenter voor een dichte deur stonden. Zij hadden al een stuk van de trail geprobeerd te lopen, maar het was erg modderig en ondoenbaar. Waarschijnlijk dat het daarom gesloten was. Deze mensen hadden een absolute must see tip voor ons. Omdat we nog geen zin hadden om naar het hotel te gaan (het was nog maar net 4 uur) besloten we deze tip op te volgen en zijn weer in de auto gestapt. Dit keer kwamen we bij de Minehaha Falls.
De creek die voor deze waterval zorgt, heeft zijn oorsprong in Lake Minnetonka en was op het stuk wat wij hebben gezien aardig buiten de oevers getreden. Ook hier hebben we een heerlijk rondje gelopen en terwijl we vlakbij de waterval stonden kwam er ineens een bootje naar beneden.
Deze is waarschijnlijk ergens verderop losgeraakt en al helemaal stuk. Tijdens het lopen zagen we hem weer liggen, dit keer achter een boomstam in het water.
De must see tip, was inderdaad een must see. Om kwart over 5 hebben we (omdat onze parkeertijd van een uur voorbij was) de Tom weer ingesteld voor naar het hotel. Hier zijn we direct bij Outback naar binnengelopen en konden omdat het nog net te vroeg was voor Amerikaanse begrippen gelijk aan tafel. Na een heerlijke Outback Special met sla en friet zijn we naar onze kamer gegaan. Hier hebben we televisie gekeken, ondanks het vele lopen van vandaag toch ook nog even naar de fitnessruimte gegaan. Morgen willen we vroeg weg, want we gaan onze laatste nieuwe staat van deze vakantie bezoeken, namelijk Wisconsin. We weten inmiddels wel dat we Minneapolis absoluut nog met een bezoek gaan vereren in de toekomst. Wat een geweldige stad.