Veel te vroeg waren we vanmorgen wakker. Zo vroeg dat we ons toch nog maar een keer omgedraaid hebben en 2 uur later, maar nog steeds te vroeg wakker werden.
Eerst hebben we de mail gecheckt en even contact gehad met thuis. Na de verfrissende douche heb ik het verslag van de vorige dag online gezet en zijn we richting de ontbijtruimte gelopen. Na het ontbijt hebben we nog wat laatste dingen gedaan op de kamer. De koffers ingeruimd en gezorgd dat het kamermeisje de ruimte heeft om onze kamer te doen. De shuttlebus naar O’Hare stond al klaar om te vertrekken. Echter omdat de metro (blue line) ook op een andere locatie waar zij stoppen komt, zijn we keurig daar afgezet.
De metro kwam al snel en voor we het wisten reden we bovengronds door Chicago. Bij de halte Clark/Lake zijn we uitgestapt en omdat we vroeg waren besloten we om hier wat rond te lopen. Als eerste zijn we op zoek gegaan naar een Starbucks voor een koffie. Terwijl daar zaten hebben we gekeken of er een Apple store dichtbij was en dat was inderdaad zo. Ik moest een nieuw headsetje hebben en Sjon een converterstekker voor 4 naar 5. Omdat het vandaag Memorialday is was het een gezellige drukte in de stad. Er stonden praalwagens klaar voor een optocht.
Er liepen veel militairen en veteranen in de stad. Drumfanfares waren aan het oefenen en het zonnetje scheen al volop. En dat terwijl het vorige week in Chicago nog sneeuwde hoorde we van de chauffeur van de shuttlebus.
Nadat we bij Apple geslaagd waren voor onze spullen hebben we daar uitgezocht hoe we naar het US Cellular Stadium konden komen. We moesten een klein stukje lopen naar de Red line en dan stap je naast het stadion uit.
We hadden gister een mail gekregen waarin ze opriepen vroeg te komen vanwege de drukte in verband met Memorial Day, maar ook omdat de check het stadion in wat langer duurde dan voorheen en daardoor mensen delen van de wedstrijd missen. De eerste 20.000 bezoekers zouden een Chris Sale (speler van de White Sox) bubblehead poppetje krijgen. We stonden niet vooraan, maar zeer zeker niet achteraan en nadat we door de controles heen waren kregen we beiden zo’n bubblehead. Omdat we allebei verwacht hadden dat het een poppetje voor op bijvoorbeeld de dashboard van je auto was, waren we verbaasd dat de doos die we in onze handen gedrukt kregen 25 centimeter hoog was.
De Yankees waren op het veld aan het ingooien en voorafgaand aan de wedstrijd kun je behoorlijk dichtbij komen om te kijken. Toen de Yankees naar binnen gingen hebben wij een heuse hotdog gescoord met wat te drinken en zijn we naar onze plekken gelopen.
Gelukkig zaten we toevallig met een paar Yankeefans om ons heen wat het dan toch weer super gezellig maakt. Het zonnetje scheen nog steeds lekker op ons. Het was een heerlijke dag. Voor de start van de wedstrijd wordt altijd het volkslied gezongen en dit werd afgesloten met vuurwerk en toen begon de wedstrijd. De Yankees waren als eerste aan slag, maar binnen no-time met 3 uit was helaas hun beurt alweer voorbij. De Sox sloegen in deze eerste inning 3 man naar de homeplate, waardoor ze met 3 – 0 voor stonden. Dit bleef zo tot aan de 9e inning. De Yankees mochten hun laatste ronde aan slag. Op het moment dat Elsbury (speler van de Yankees) aan slag was, waren er al 2 man uit. Hij kwam tot aan het 2e honk en toen ging de volgende slaan. Deze bal werd door iemand uit het publiek van het veld gepakt . Dit mag niet en hierdoor konden beide speler 2 honken verder komen. Dit betekende dat de Yankees nu 1 punt hadden.
Dit voordeel deed de Yankees goed, want hierdoor stond het razendsnel 3 – 3. De Sox moesten in hun slagbeurt scoren om te winnen. Helaas voor het jongetje wat vlakbij ons zat deden ze dit niet. Want bij iedere misser begon hij nog harder te huilen en zei tegen zijn vader dat hij naar huis wilde. Wij Yankeefans waren natuurlijk super uitgelaten en dat kon hij niet goed hebben. In de 10e inning scoorden de Yankees nog één keer en de Sox lieten dit achterwege. Conclusie de Yankees hadden de winst naar zich toe getrokken. In file liepen we het stadion uit, onderweg werd er diverse keren gevraagd of we onze bubblehead niet wilden verkopen voor $ 5 omdat we natuurlijk geen Sox fans zijn. Maar omdat het wel een leuke souvenir is en het een leuke herinnering aan een supermiddag hebben we ze lekker gehouden. Bij de metro moesten we een aantal metro’s wachten tot we naar binnen konden, maar gelukkig duurde dat niet lang. Bij halte Jackson zijn we overgestapt op de blue line en zijn we hiermee doorgereden tot aan O’Hare. Hier hebben we de shuttlebus gebeld en deze was er binnen 5 minuten. In ons hotel aangekomen hebben we alleen de autosleutel gepakt en de bubbleheads op de kamer achtergelaten om weer op pad te gaan. Vlakbij ons hotel zit een Chili’s en daar hebben we vanavond gegeten. We waren te moe om verder te zoeken. Daarna hebben we bij Target wat zonnebrand en aftersun gehaald, want zo’n hele middag in het zonnetje in het stadion heeft toch wel wat roodbruine kleur op de armen achtergelaten. Ons toetje hebben we gehaald bij Coldstone Creamery . Hierna zijn we weer naar ons hotel gegaan en heeft Sjon nog naar een andere honkbalwedstrijd gekeken. Op een gegeven moment werden we beiden wakker, de televisie stond nog aan en wij waren gewoon in slaap gevallen. Deze maar uitgezet en verder gaan slapen….zzzzzz!