Omdat we geen stabiel internet hadden staan hier de verslagen van 5 en 6 oktober bij elkaar.
5 oktober 2013
Vanmorgen hadden we voor de zekerheid een wake up call besteld omdat we voor dat we uit zouden checken de huur auto al gehaald wilden hebben. Dit resulteerde dat we om half 9 in de ontbijtruimte zaten en om half 10 (we hadden die van 9 uur net gemist) in de shuttlebus naar het vliegveld. Bij het verhuurstation aangekomen hebben we via de kiosk alles in orde gemaakt. En dat ging super. We kregen een ticket en daarmee konden we een auto uitzoeken. We hadden een midsize SUV besteld en hiervan stonden er gelukkig een hele boel. Terwijl we langs de rij lopen zie ik dat er één iets verder uitsteekt dan de anderen. Een blik op de achterkant laat weten dat dit een Equinox is. De teller staat op nog geen 6500 mile en van binnen en buiten ziet het er keurig uit. De keuze is dus heel snel gemaakt. Snel terug naar het hotel om daar de koffers te halen en lekker op pad te gaan. We wilden naar Lincoln City maar wel via de toeristische route, namelijk de Pacific Coast Senic Byway of te wel Highway 101. Om daar te komen rijdt je vanaf Seattle via Olympia naar Aberdeen en op deze weg spotte ik een paar hertjes. Onze eerste wildlife op het land….. Even de auto keren en een stukje terugrijden voor een fotoshoot.
Schijnbaar schrokken ze ergens van want voor dat Sjon de video er bij gepakt had waren ze al weer weg. Maar ik heb ze wel op de gevoelige plaat weten vast te leggen. Net op de grens van Washington State en Oregon hebben we bij Subway een broodje gehaald voor de lunch.
In het Oswald West State Park tussen Canon Beach en Manzanita in hebben we een trail door de bossen en bergen van bijna 3 kilometer naar het strand gelopen.
We kwamen uit bij Smugglers cove.
Hier hebben we even heerlijk over het strand gelopen en bij de rotsen hebben we zelfs zeesterren gezien.
Na ongeveer anderhalf uur waren we weer terug bij de auto. Hier hebben we eerst wat gedronken en zijn onze weg gaan vervolgen. Het was inmiddels half 6, dus het werd ook wel tijd dat we richting het hotel gingen rijden.
Om half 8 waren we bij het hotel welke we in gedachten hadden en daar hoorden we dat er geen kamer meer was. Eigenlijk in geen één hotel in Lincoln City. Oh jee en nu. Doorrijden maar naar het volgende plaatsje Newport. Dit zou nog een half uur in beslag nemen. Echter na 10 minuten ongeveer zag ik een hotel in Depoe Bay van een bekende keten en we besloten om het daar te proberen. En daar hadden ze nog precies 5 kamers vrij. 3 met oceanview en 2 zonder. Omdat het inmiddels donker is en we morgen weer weggaan hebben we voor de goedkopere zonder oceanview gekozen. Wel hoorden we dat er in Lincoln City dit weekend Kitesurf wedstrijden zijn en daarom is het daar zo belachelijk druk en zijn de prijzen van de hotelkamers over de kop gegaan. Onze kamer is eigenlijk een klein miniappartement met een keuken, woonkamer (met open haard) en een aparte slaapkamer. Het is wel wat gedateerd, maar we hebben een slaapplaats die nog redelijk betaalbaar is. We dachten dat er in Lincoln City een leuke mall zou zijn, maar het enige wat er zit is een Tanger Outlet en dat kennen we wel en zoiets komen we onderweg bij Portland ook nog tegen. Morgen gaan we dus niet terug naar Lincoln City, maar onze weg vervolgen. Waar we uiteindelijk uit gaan komen weten we nog niet, dat ligt eraan wat we onderweg tegen komen en nog gaan doen. Misschien slapen we morgen avond wel in San Francisco…. Nee dat zal niet, maar het is dichtbij. We hebben wel in het hotel WiFi, maar er zit een fout in één van de routers, waardoor mijn Iphone het wel doet, die van Sjon niet, maar zijn Ipad weer wel. Helaas doet onze laptop het ook niet, dus morgen in de receptie kunnen we het verslag pas online zetten.
6 oktober 2013
Vanmorgen werden we door het zonnetje gewekt, want die scheen door een kier in het gordijn de slaapkamer. Omdat we bedacht hadden dat we bij het restaurant op het terrein ons ontbijt zouden nuttigen hoefden we niet eerst uit te checken en konden we gelijk daar naar toe lopen. De keuze viel een beetje tegen. Ik heb een wafel genomen met blue berries en Sjon de dagspecial met roerei, bacon, worstjes en pancakes. Maar de view in het restaurant was wel super geweldig. Na het ontbijt hebben we de spullen bij elkaar gezocht en zijn in de auto gestapt om te kijken waar we vandaag terecht zouden komen. We hadden geen zin om in de lobby nog het verslag online te zetten en besloten dat we dat vanavond wel doen, gelijk met die van vandaag. We zaten nog maar net 2 minuten in de auto of er was al weer een spectaculair uitzicht. Na hier even wat foto’s gemaakt te hebben zijn we verder gereden.
Onze volgende stop was aan het begin van Newport bij één van de historische vuurtorens. Helaas was deze gesloten door de shutdown van de government.
Maar we zagen heel veel mensen gewoon hun auto parkeren en richting de vuurtoren lopen, dus wij dachten dat doen we dan ook maar. We zijn hier nu eenmaal. Het is ongeveer anderhalve kilometer lopen naar de vuurtoren en de zee en de rotsen erom zijn geweldig. Vlakbij de vuurtoren zagen we nog een ongevaarlijke gardener snake oversteken.
Toen we het rondje om de vuurtoren hadden gedaan en de weg terug wilden doen zagen we een beveiligingsmedewerker zitten op de bank. We vroegen voor de zekerheid toch maar of we iets deden wat niet mocht, en dat was niet het geval. Hij wilde graag dat we genoten van het mooie weer en de leuke dingen die er te zien zijn. Hij vertelde zelfs dat je soms een walvis voorbij kan zien zwemmen en dat ze van de zomer heel vlakbij een orka met kalf in de baai hadden gezien. Omdat we ook nog naar de Oregon Coast Aquarium wilden besloten we om hier een hotel (uiteindelijk maar 13 mile verder dan afgelopen nacht) te zoeken, de koffers te stallen, lunchen en dan naar het aquarium te gaan. Het eerste hotel vonden we wat aan de prijzige kant en hier zat weer geen ontbijt bij. Het tweede hotel lag qua lokatie dan niet aan de ocean, maar dat vonden we niet erg. Bij het inchecken vroeg ik of hij een beetje een mooie kamer voor ons had omdat het onze trouwdag is vandaag. Blijkt de beste man ook in hetzelfde jaar getrouwd te zijn alleen eerder dit jaar dus zijn 24e trouwdag gevierd had. We kregen een kamer met een jacuzzi. Nadat we de spullen hadden neergezet zijn we op zoek gegaan naar een eetgelegenheid. Helaas zijn de ketens zoals Outback, Olive Garden enzo hier niet te vinden en is het veelal Fish & Chips of Burger King of McDonalds. Wel was er weer een subway en omdat we die broodjes prima te eten vinden hebben we daar maar weer een broodje gehaald. Hierna zijn we naar het aquarium gereden en gelukkig hadden we goed in geschat dat je daar niet een hele dag nodig zou hebben. Ze hadden zeeleeuwen, zeehonden, zee otters, kleine zeevogels zoals puffins, vissen, haaien, koraaldieren en een hele grote inktvis. Alle dieren zijn daar gewond of als baby binnen gebracht en als het kan weer vrijgelaten. De dieren die je daar kan zien kunnen niet meer vrijgelaten worden omdat ze of te gewond waren en niet meer kunnen overleven in het wild of doordat ze zo’n intensieve behandeling van mensen nodig hebben gehad dat ze aan mensen gewend zijn geraakt. Als eerste zijn we naar de zee otters gegaan. Dit vind ik zulke geweldige beesten.
Ze hebben hier drie mannetjes. De oudste hebben ze geprobeerd vrij te laten, maar die zocht net als Keiko steeds het contact met de mensen op dat ze hem toch maar gehouden hebben. De andere 2 waren als hele kleine baby’s binnen gebracht en zijn dus met de fles grootgebracht. Hierna zijn we bij de zeeleeuwen en zeehonden wezen kijken, maar die waren zo druk met zwemmen, dat je ze niet goed te zien kreeg. Onze volgende stop was door de tunnel tussen de haaien en andere vissen.
Omdat we free WiFi hadden in dit park heb ik Romy via Facetime het één en ander laten zien. Dat is toch wel weer het grote voordeel van Amerika ten opzichte van Canada. Veel meer free WiFi.
De reuzeninktvis vond ik maar niets, maar het voeren van een hele kleine kreeft vond ik super. Ik wist niet dat dit kon, maar de vrijwilligers van het park vroegen of je ze wilde voeren.
Als laatste zijn we nog even naar de zee otters gelopen, want die zouden gevoerd worden. En als ze dan ook uit het water komen zie je pas hoe groot ze zijn. Jammer dat er nog maar zo weinig van deze beesten zijn.
Toen hadden we het wel gezien en zijn we richting de uitgang gelopen. Voordat we terug gingen naar ons hotel zijn we bij Walmart langs gereden en hebben daar gezien de keuze in restaurants toch maar een magnetronmaaltijd gehaald, dat vinden we nog altijd beter smaken dan de McDonalds of Burger King in Amerika. Verder hebben we natuurlijk lekker gebubbeld in de Jacuzzi. Morgen hebben we geen bestemming, we zien wel waar we terecht komen. We willen in ieder geval richting de grens van Californië, dus helemaal langs de kust naar beneden.