Ook vanmorgen waren we erg vroeg wakker, maar dat maakte voor vandaag niet uit. We wilden namelijk naar onze volgende bestemming via de Skyline Drive van Shenandoah National Park. Wat resulteerde dat we om 10 voor 8 al in de auto zaten.
Als eerste zijn we gestopt bij een benzinestation om de auto wat te drinken te geven. Sjon gaf aan dat ik wel $ 30,00 vooruit kon betalen. Ik zat nog maar goed en wel in de auto of ik kon weer terug, want er ging geen $ 30,00 in, maar $ 27,01. Ik moest het teveel betaalde dus verrekenen. Hierna zijn we bij Martin’s gestopt. Dit is net als Safeway een supermarkt voor alleen je dagelijkse boodschappen. Hier hebben we broodjes gehaald voor onderweg. Bij de ingang van het park hebben we natuurlijk een foto gemaakt van ons drietjes met het bord. Romy vond het erg grappig om mij 2 keer te laten rennen vanwege de zelfontspanner, want op de eerste foto trok ze een raar gezicht.
De rit over de Skyline Drive naar onze volgende bestemming is 109 mile en we hebben dit in een heel rustig tempo gereden. Hierdoor konden we op tijd stoppen voor overstekende eekhoorntjes (wij zagen het zebrapad niet, maar zij schijnbaar wel) en herten. Op een gegeven moment stopt Sjon, zet de auto in zijn achteruit en stopt weer. Wat had hij gezien? Jawel heel in de verte in het bosgedeelte zag hij een beer met 2 jongen.
Nadat we deze op de foto en op film hadden gezet stopte een parkranger naast ons en gaf aan dat we niet uit de auto mochten ook al was de beer zo ver weg. Hij dacht dat wij de beer weggejaagd hadden en geloofde niet dat Sjon de beer vanaf die afstand zelf gespot had. We kwamen er met een berisping vanaf. En dat was niet vanwege het feit dat we uit de auto gestapt waren, maar omdat we de auto midden op de weg hadden stilgezet. Beetje jammer dit, want al die tijd was hij de enige die langs gekomen was. Maar goed onze dag kon toch niet meer stuk, we hadden beren gezien.
Rond half 1 zijn we gestopt voor de lunch en omdat het ietwat te koud was om buiten aan een picknicktafeltje te eten, hebben we de broodjes in de auto gesmeerd en opgegeten. Als we jassen bij ons hadden gehad hadden we ook nog wel stukjes gewandeld, maar daar was het nu echt te koud voor. Onderweg hebben we bij een visitorcenter en restaurant zelfs een kop warme chocomel genomen. De mensen van het park liepen ook te klagen dat het nog zo koud was. Maar goed ondanks de kou scheen het zonnetje wel lekker. En ik persoonlijk heb liever wat kou met een heerlijk zonnetje als warmte met regen.
Om kwart voor 3 waren we bij ons hotel in Waynesboro. We hebben kamer 312 op de 3e verdieping. Dit hotel is volgens ons redelijk nieuw en ziet er super uit. Mooie grote kamers. Prima badkamer en vriendelijke personeel. Omdat we geen zin hadden om wat te doen zijn we op de kamer gebleven. Romy heeft met Ramon zitten skypen en Sjon en ik hebben allebei een beetje op het internet gesurft. Naast ons hotel zit een Cracker Barrel en daar wilden we gaan eten vanavond. Maar terwijl ik aan het zoeken was waar een supermarkt zat voor broodjes voor morgenmiddag kwam ik vlakbij een Outback tegen. De switch was snel gemaakt. Rond 6 uur reden we richting Outback en daar hadden we alle drie de Outback Special genomen. Als toetje hadden we de strawberry shortcake genomen alleen hier zat de crème cheese filling niet op. Dit bleek op te zijn en eigenlijk hadden we het toetje niet mogen krijgen. Maar de manager was schappelijk, we mochten hem opeten, kregen zelfs nog een ander dessert aangeboden en we hoefden niet te betalen. Maar de strawberry shortcake was voldoende. Na het eten hebben we een rondje gereden door Waynesboro en waar wij dachten dat dit een klein plaatsje zou zijn, was het tegendeel waar. Waynesboro is zeg maar gerust een hele grote plaats. Teruggekomen in het hotel hebben we nog wat televisie gekeken. Morgen gaan we de Blue Ridge Parkway rijden. Dit schijnt nog mooier te zijn dan de Skyline Drive, dus we zijn benieuwd.