Ook vanmorgen was mijn innerlijke wekker weer helemaal van slag. Wederom werd ik rond 3 uur wakker, maar nadat ik mezelf even streng had toegesproken heb ik nog doorgeslapen tot half 5. Omdat het nog te vroeg was voor het ontbijt, hebben we eerst het verslag en de foto’s van gister online gezet.
Hierna volgde het ontbijt en het dansje onder de douche. Om precies 9 uur liepen we richting het metro station om de oranje lijn naar alle bezienswaardigheden te nemen.
We hadden een rechtstreekse verbinding met het metrostation waar we onze fietsen wilden huren. Nadat we alle papieren hadden ingevuld en wat aanpassingen aan onze fietsen hadden laten doen zijn we op pad gegaan. Het was op dat moment even na 10 uur en het zonnetje scheen al lekker. Als eerste zijn we via Constitution Avenue naar Union Station gefietst. Hier hebben we bij Starbucks een heerlijk hazelnut macchiato gedronken. Onze weg vervolgend via het Capitol (welke helaas op zondags gesloten is) en de National Mall zijn we bij Smithsonian Castle gestopt.
Hier hebben we binnen een rondje gelopen en een vroege lunch genoten. De keuze viel dit keer op een sandwich eiersalade met een strawberry shortcake parfait als extraatje. Om dit extraatje er weer af te fietsen hebben we een rondje langs het Tidal Bassin gefietst en ondanks het zonnetje hadden we wel wat tegenwind. Maar het was gelukkig niet echt koud. Onderweg zijn we gestopt bij het Jefferson Memorial en zijn hier nu ook naar boven gelopen om in het memorial een kijkje te nemen.
Dit hadden we nog niet eerder gedaan bij eerdere bezoeken aan Washington. Onze weg vervolgend zijn we langs het Franklin Delano Roosevelt Memorial, het Martin Luther King Memorial en het World War II Memorial gefietst en hebben onze fietsen gestald bij het Lincoln Memorial en zijn gelopen naar het Korean War Veterans Memorial. Hier waren afgelopen week kransen neergelegd. Wat hiervoor de reden was hebben we niet kunnen achterhalen, maar het was denk ik net zo iets als bij ons 4 mei.
Na hier even gekeken te hebben zijn we teruggelopen naar het Lincoln Memorial en ook hier zijn we het memorial echt ingelopen.
Via het Vietnam Memorial zijn we richting het Witte Huis gereden. Tijdens eerdere bezoeken aan Washington konden we bij het hek onze foto’s van het witte huis maken, maar nu werden we tegengehouden. De president was namelijk thuis. Gelukkig hebben we een 300 lens en kunnen we ook van een wat verdere afstand foto’s maken.
Terwijl we hier foto’s stonden te maken zagen we iets wat we in Nederland waarschijnlijk niet snel zullen zien. Een toerist vroeg aan een motoragent of hij even op de motor mocht zitten voor een foto en de agent zelf nam deze foto. De toerist had zelfs de helm van de agent even opgezet. Onze volgende stop was het museum of American History. Helaas konden we hier nergens onze fietsen stallen en omdat de fietsverhuur 5 minuten lopen was, hebben we eerst onze fietsen teruggebracht.
Nadat we onze stalen rossen hadden afgegeven zijn we teruggelopen naar het museum. Hier hebben we 2 gedeeltes bekeken, namelijk het gedeelte over de Amerikaanse oorlogen en het gedeelte van de First Ladies. Hier staan alle jurken (van de First Ladies) achter glazen wanden tentoongesteld. Romy en ik waren het er over eens dat de jurk van Michelle Obama het mooiste was en het mantelpakje van Nancy Reagan het saaist. Ondertussen werd het tijd om het Verizon Center te gaan zoeken voor het concert van Taylor Swift. Gelukkig hadden we deze snel gevonden en hebben we bij de McDonalds die er naast lag kipstukjes gegeten. Omdat het nog geen tijd was om naar binnen te gaan hebben we bij een ijswinkel een frozen yoghurt gehaald als toetje. Ondertussen begon de opwinding voor het concert toe te nemen en werden de straten in de omgeving gevuld met allemaal mensen die wel iets roods aan hadden. Hoe kan het ook anders als de naam van het laatste album en de tour RED heten. Nadat Romy en ik door alle controles gelopen waren is Sjon terug richting het hotel gegaan. Wij hebben eerst bij de officiële merchandise gekeken en okay ik geef toe, ook wat gekocht. Hierna zijn we onze plaatsen gaan zoeken omdat we te moe waren om rond te lopen. Onze plekken waren helemaal bovenin in het stadion, maar wel recht voor het podium. Langzaam vulde het stadion zich en om 7 uur begon het eerste voorprogramma. Brett Eldredge heeft het publiek vermaakt met 4 nummers en hierna werd het podium ingericht voor het officiële voorprogramma namelijk Ed Sheeran. Beide voorprogramma’s waren al super. En om half 9 was het dan eindelijk tijd voor Taylor Swift. Ik wist niet wat ik verwachten moest, maar wat een geweldige show geeft zij weg.
Ik heb echt genoten van haar optreden. Ook Romy was ontzettend aan het genieten van Taylor. Gelukkig hadden we de laatste cd al een paar keer geluisterd en kende ik ook alle nummers. Met een super grote finale eindigde Taylor om kwart over 10 haar performance en waar andere artiesten nog een toegift geven, was het hier ook echt klaar.
Een toegift was echt niet nodig, want het laatste nummer spetterde letterlijk van het podium af. Helemaal vol van het concert zijn Romy en ik richting de metro gelopen. We hadden de metro net gemist en moesten hierdoor een kwartier wachten. Misschien wel beter, want nu konden we tenminste zitten in de metro. Bij het metrostation van Rosslyn stond Sjon al op ons te wachten en zijn we terug naar het hotel gelopen. Terwijl in Nederland de mensen langzaam aan het ontwaken zijn, waren Romy en ik nog vol enthousiasme aan het vertellen over het concert. Morgen gaan we Washington helaas al weer verlaten en richting Shenandoah National Park rijden. Onderweg naar ons volgende hotel gaan we wel verschillende stops maken, welke dat zijn kunnen jullie morgen lezen in het verslag.