Omdat het in Driggs heerlijk vertoeven was waren we vanmorgen niet zo heel snel. En dat terwijl de rit naar Salt Lake City behoorlijk lang is.
Na het ontbijt zijn we rond half 11 op pad gegaan nadat we eerst onze tank hadden gevuld. De weg zou ons grotendeels over een Interstate voeren, dus lekker tempo maken. We wilden onderweg stoppen bij de Great Salt Lake, maar omdat we laat waren besloten we om niet van de Interstate af te gaan en in één keer door te rijden naar Salt Lake City. Wel hebben we onderweg gestopt bij Subway voor een heerlijke broodje.
Rond half 4 waren we bij ons hotel. Na het inchecken liepen we naar onze kamers, we hadden omdat de prijs niet te duur was voor Romy en Suzan een eigen kamer genomen. De gang van het hotel was vies, de kamers benauwd. Misschien hadden we ons beter moeten inlezen in dit hotel, maar omdat hij dicht bij Temple Square lag en niet te duur hadden we voor dit hotel gekozen. Gelukkig is het maar voor 1 nacht. Nadat we onze koffers op de kamers hadden gebracht zijn we met de gratis tram naar Temple Square gereden om daar de tempel van de Mormonen te bezichtigen. We hebben ons rond laten leiden door 2 zusters. Eén uit Rusland (Oekraïne) en één uit Brazilië.
Ze vertelden niet over hun geloof, maar over de historie van de diverse gebouwen op Temple Square. Rond half 7 hadden we alles wel gezien en zijn we terug gegaan naar ons hotel. Omdat we op de kamers geen internet hadden hebben we in de lobby van het hotel gekeken waar we konden eten. Dit zou een Olive Garden worden. De weg er naar toe hadden we zo gevonden maar een parkeerplaatsje vinden was een groter probleem. Omdat er veel wegen in Salt Lake City éénrichtingsverkeer is raak je snel de weg kwijt en besloten we om Olive Garden te laten voor wat het was en gingen op zoek naar Walmart om daar dan bij de McDonalds een hamburger of kipstukjes te scoren. Het was inmiddels te laat voor een zware maaltijd. Omdat we een beetje uit de route waren, leek het ons handiger om de Interstate op te zoeken en vanaf daar ons locatie te bepalen. Nu hadden we de Walmart zo gevonden. Eenmaal in de Walmart viel het ons op dat deze Walmart anders was dan andere Walmarts. Zo waren er in deze Walmart veel dingen achter slot en grendel. Spullen die in een andere Walmart zo voor het pakken lag. Ook was er hier geen selfcheckout, terwijl wij hier altijd gretig gebruik van maken. En ook het type mens dat er liep gaf ons geen fijn gevoel. We waren blij dat we veilig en wel weer terug waren in onze vuile, tegenvallende hotel. Omdat we niet onnodig langer hier wilden blijven hebben we een Wake Up Call besteld voor half 7. Dan weten we in ieder geval dat we op tijd wakker waren. Morgen gaan we Salt Lake City al weer achter ons laten en rijden we richting Springdale, een dorpje vlakbij de ingang van het Zion National Park.