Vanmorgen waren we iets later wakker en daardoor ook “pas” om 10 voor 7 in de ontbijtzaal.
Na het ontbijt hebben we de koffers in de auto geladen en zijn we eerst gestopt bij de Safeway voor vers brood en beleg voor onderweg. De navigatie op Sjon zijn mobiel kende onze volgende eindbestemming niet dus moesten we kijken of de googleprintjes die we in Nederland gemaakt hadden wel accuraat waren. Het eerste stuk de Rocky Mountains uit was supermooi. Daarna waren het grote vlaktes met af en toe een boerderij.
Onze eerste stop onderweg zou Pawnee Buttes zijn. Dit is een grote grasvlakte met wat rotsen. Om hier te komen moesten we op een gegeven moment van het geasfalteerde weg af en een zogenaamde dirt road op. Deze gritweg deed veel stof opwaaien en er was ook een open verbinding met het gras waar de koeien graasden. Dit betekent dat je dus een kudde vee op de weg hebt staan. Zo ook bij ons. De koe die onze weg blokkeerde was niet van plan om door te lopen.
Na een beetje dreigen ging hij uiteindelijk een beetje aan de kant, maar toen kwam zijn zusje de weg op. Gelukkig was zij banger aangelegd en dook zij snel aan de andere kant het gras weer op. Bij de Pawnee Buttes aangekomen hebben we snel een paar foto’s gemaakt, want meer als een paar rotsen was het niet. Wel indrukwekkend om dit zo vanuit het niets in het gras te zien.
Mochten we nog een keer een rondreis in deze omgeving doen, dan slaan we de Pawnee Buttes over. Nog een klein stukje over de dirt roads onze weg vervolgend, kwamen we na ongeveer een half uur weer op het asfalt. Via deze lange weg passeerden we de staatsgrens van Nebraska en ook daar moesten we natuurlijk even stoppen voor een fotomoment.
Omdat we onderweg niet echt een goede plek tegenkwamen om te lunchen met beschutting, want het kwik kroop behoorlijk hoog richting de 35 graden en om dan in de volle zon te zitten is geen pretje. De warmte is trouwens wel aangenaam, niet zoals in Nederland zweterig benauwd.
Rond half 1 waren we bij ons hotel en hebben we geluncht op onze kamer. Na de lunch wilden we naar onze volgende stop Chimney Rock. Alleen Romy en Suzan waren het autorijden zat en wilden liever in de fitnessruimte van het hotel zich vermaken. Dus gingen Sjon en ik samen naar Chimney Rock. Chimney Rock is eigenlijk ook niets meer dan een rotsblok, maar eentje met een speciale vorm wat voor de trekkers over het land van oost naar west een herkenningspunt werd in de dagen dat Amerika verder werd ontdekt en de indianen verdreven werden. Deze trektocht werd de Oregon Trail genoemd. Voor meer informatie, klik hier.
Bij het visitorcenter werd een film afgedraaid en konden we door een soort museum lopen. Na ongeveer een half uurtje daar doorgebracht te hebben zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was inmiddels 5 uur en het werd tijd om wat te eten te gaan zoeken. Het werd Chili’s, maar eerst zijn we naar de Walmart gegaan die er tegen over zit. Bij Walmart hebben we alleen maar rondgelopen en rond 6 uur zijn we bij Chili’s binnen gestapt. Het eten was weer heerlijk, maar veel te veel. We hebben de stukjes kip die we overhadden in een box meegenomen en na een heerlijk toetje (die we met z’n vieren soldaat hebben gemaakt) terug naar het hotel gegaan. Hier hebben we televisie gekeken en rustig aan gedaan. Morgen gaan we Scottsbluff zoals dit plaatsje heet alweer verlaten om onze koers te vervolgen naar een volgende staat,namelijk South Dakota.
