Vanmorgen om kwart over 7 precies hadden we onze 2 koffers in de auto geladen en zijn we naar Schiphol gebracht. Nadat we de boardingpassen hadden geprint (we hadden ze al thuis uitgeprint, maar op Schiphol kan je originele boardingpassen printen en die zijn natuurlijk veel leuker voor in het scrapalbum) zijn we in de rij gaan staan om onze koffers af te geven. Het was erg druk bij de bagage drop off, schijnbaar checkt iedereen tegenwoordig online in. Na een half uur waren we eindelijk aan de beurt kregen we te horen dat we bij de verkeerde balie stonden. We moesten naar vertrekhal 3 om onze koffers in te leveren. In plaats van dat die KLM mevrouw bij de ingang dat meteen zegt..... grrr. Maar goed we konden dus naar vertrekhal 3. Daar aangekomen konden we opnieuw in de rij aansluiten. Maar gelukkig duurde deze rij niet zo heel lang en hadden we mazzel dat de balie naast onze rij ook open ging en we dus van 1 lange rij, gesplitst werden in 2 kleinere rijen. Gelukkig was het bij de douane rustig en konden we bij Starbucks koffie met brownie halen. Normaal halen we altijd koffie met muffin, maar ze zijn flink aan het verbouwen op Schiphol en er is nu een Starbucks gekomen. Nadat we de koffie op hadden hebben we nog wat winkeltjes bekeken en zijn we in de rij gaan staan bij gate E3.
Hier stond ook een lange rij, maar het vliegtuig vertrok voorlopig toch nog niet, dus was dat geen probleem. We waren nog maar net door de laatste securitycheck of we konden al het vliegtuig in. We hadden helaas geen eigen televisieschermen, dat was op zo'n lange vlucht wel een tegenvaller, maar het eten maakte een hoop goed.
De vlucht verliep voorspoedig en zonder problemen. De landing in New York was er één voor in het boekje. Toen konden we in de hele lange rij bij de douane gaan staan. Dit is echt de langste rij die we ooit bij een douane in Amerika gehad hebben. Helaas ging het ook niet zo snel, waardoor we anderhalf uur later pas onze koffers konden claimen. Nu moesten we op zoek naar onze shuttlebus. Gelukkig hadden we dit zo gevonden, de bus was na een kwartier besteld en na 25 minuten was deze er dan ook. Het was een busritje met meerdere passagiers en de rit was zeg maar gerust enerverend. Onze chauffeur was niet van het kaliber geduld en iedereen aan de kant toeterend racete we door de straten van New York.
Af en toe dacht je echt van waar ben ik in beland, maar toen we eenmaal in Manhattan waren was het toch wel indrukwekkend allemaal. De busrit hebben we overleefd en het hotel is prima.
De kamer 705 is wat klein, maar daar waren we op het internet al voor gewaarschuwd. Nadat we de koffers uitgepakt hadden en ons wat opgefrist zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt een paar blokken verderop. Helaas voor ons verkochten ze daar geen frisdrank, wat het hoofddoel van onze wandeling daarheen was. Wel hebben ze een hoop gemaksvoedsel, zoals een saladebar, een soepbar, een warme maaltijdbar en ga zo maar door. Niet echt voor ons, maar wel voor de gemiddelde Amerikaan die in New York woont. We hebben uiteindelijk een fles Pepsi weten te scoren bij de drogist. Bij ons in 31st Street zit een Subway en daar hebben we een broodje gehaald voordat we terug gingen naar onze hotelkamer. Het is voor New Yorkse begrippen nog erg vroeg, want New York is een stad die niet slaapt, maar na 19 uur op de been is het echt op. Onze eerste indruk van New York is in één woord FANTASTISCH. Morgen willen we na het ontbijt eerst naar het Empire State Building om daar het uitzicht over New York te bekijken en 's middags hebben we een tour door het Yankee Stadium.
