Bijna alles was gisteravond al ingepakt, maar toch waren we om 7 uur al wakker. Eerst hebben we de reacties gelezen op de website. Vrij vlot kwamen Richard en Romy uit bed en konden we ontbijten. Na het ontbijt zijn we ons gaan aankleden en de laatste spullen in pakken.
Alle koffers waren nagenoeg gelijk qua gewicht, alleen de lime groene was iets zwaarder. Omdat we eerder waren dan nodig was en er verder in de villa niets meer te doen was zijn we om even voor 10 vertrokken.
We hebben de sleutel van de hanger afgehaald en in de lockbox terug gedaan. We zijn naar het vliegveld gereden via de 192, de I4 en de 528 (tolweg). We wisten al dat we naar de B terminals moesten en ook de weg naar Dollar hadden we snel gevonden. Het inleveren van de auto ging net zo makkelijk als bij Alamo. We hebben 872 mile (= 1395,2 kilometer) gereden. Nu moesten we naar de balie van United om de koffers af te geven en de boardingpassen te halen. Bij de ingang van de wachtrij staat meestal een mannetje die de koffers voorweegt. Nu dus ook en de lime groene was te zwaar. Gelukkig was de gele te licht, waardoor we de kans kregen om wat over te gooien.
Nadat we de koffers hadden afgegeven zijn we in de rij gaan staan bij de douane. Gelukkig stonden er geen extra tekens op onze boardingpasssen, we hoefden dus geen extra uitgebreide security ondergaan. Het gaat nu gelukkig iets gestructureerder dan voorgaande jaren waardoor we snel aan de beurt waren. De koffer waar de cricut in zat moest open. Nadat ze de doos hadden gezien (inhoud was schijnbaar niet belangrijk of ik kwam erg geloofwaardig over) mocht deze mee het vliegtuig in. Bij de Gates hebben wij (Sjon, Romy en ik) een wrap genomen als lunch en Richard een sandwich met kalkoen. Speciaal voor hem gemaakt, want boterhammen met een enkele beleg kennen de Amerikanen niet. Maar hun klantvriendelijkheid is zo hoog, dat ze deze graag voor je maken. Nadat we de lunch ophadden zijn we naar Gate 42 gelopen om daar te wachten tot we aan boord mochten.
Het boarden begon precies op tijd en verliep zonder problemen. Ook de vlucht ging voorspoediger dan gepland waardoor we om half 4 al over de C-D Gate van Washington liepen. Ons vliegtuig mocht zich vestigen aan Gate D29 en we vertrokken weer van Gate C3. Dus we moesten helemaal van de ene kant van het vliegveld lopen naar de andere kant van het vliegveld. Onderweg hebben we wat bij Wendy's te eten gehaald. Bij Gate C3 waren we in 1998 vertrokken richting San Francisco en was naast de rokersruimte. Volgens mij is dat in die 12 jaar nooit een keer opgeknapt, want het stond nog steeds helemaal blauw en het plafond was bijna bruin. Gelukkig hoeven wij daar niet in. Ook nu werden de passagiers op tijd uitgenodigd om aan boord te komen.
Het boarden verliep nu ook weer zonder problemen en wederom vertrokken we op tijd. Na een half uur kwamen ze langs met wat drinken en ongeveer weer een half uur later kwamen ze langs met het avondeten.
Het was maar goed dat we wat bij Wendy's hadden gegeten, want ik vond het eten niet lekker dit keer. Na het eten hebben we onze slaappillen ingenomen en zijn in slaap gevallen. Ongeveer een uur voor de landing werd ik weer wakker. Al vrij snel kwamen ze met een ontbijtje langs. Om kwart voor 7 zette de piloot het vliegtuig op de Polderbaan aan de grond. Bij de douane stond een hele grote rij en gelukkig kwamen er op dat moment wat mensen bij zodat de rijen korter werden. Bij de bagageband (nummer 18) moesten we even wachten op onze koffers, maar gelukkig kwamen ze alle 4 vrij snel achter elkaar. De "Nothing to declare" leverde gelukkig ook geen problemen op, want we hadden natuurlijk iets meer meegenomen dan toegestaan. Sjon en Richard zijn met Trudie en Richard meegereden. Ik samen met Romy en de koffers met mijn vader en moeder. Het is een lange tijd geleden, maar we hebben helaas geen vakantie meer in het verschiet staan. Niet dat we geen plannen hebben, maar er is nog niets geboekt. In januari gaan we in elk geval naar de vakantiebeurs in Utrecht en hoe en wat onze vakantie volgend jaar gaat worden. Daar hebben we nog geen idee over......