Vanmorgen om kwart over 4 ging inderdaad de wekker en om 5 over 5 waren we allemaal aangekleed en was de camper losgekoppeld en waren we op weg naar de boot.
Het was heel rustig op de weg en we waren er 15 minuten later. Bij de kassa hoorden we al snel dat we op de eerste boot konden. We moesten in lijn 29 wachten tot we aan boord mochten.
Om 10 over 6 mochten we aan boord en om 10 voor half 7 vertrok de boot. Omdat we nog niet ontbeten hadden, zijn we als eerste naar het restaurant aan boord gegaan om te ontbijten. Na het ontbijt hebben we wat rondgelopen op de boot en na verloop van tijd zijn we gaan zitten en hebben de zon zien opkomen. De overtocht verliep nog rustiger als de heenreis, dus geen last van zeeziekte of wat dan ook. Ik ben deze vakantie wel heel veel op de zee geweest. En ik heb er van genoten.... Nadat we de camper van de boot af hadden gereden wilden we eerst naar het hotel om te kijken of we daar al één kamer konden regelen om de koffers in te stallen. Maar omdat het nog voor half 9 was, dachten we dat het wel erg vroeg was om dit te proberen. Dus Tom ingesteld op het kantoor van Fraserway de campermaatschappij. Tom reed ons via de snelste route en dat was echt door heel Vancouver. Na één keer een fout van Tom, hij dacht dat we ergens rechtsaf konden slaan en dat was niet meer het geval hadden we Fraserway gevonden. Het inleveren van de camper ging soepel en om 10 voor 10 hadden we het papier dat alles in orde was. We hebben in totaal 2731 kilometer met de camper gereden. Nu moesten we wachten op de shuttlebus die ons naar het vliegveld zou brengen. Er stond een shuttlebus klaar, maar die zei dat de volgende er zo aan kwam en ook iemand van kantoor zei dat er zo een shuttlebus aankwam die ons naar het vliegveld zou brengen. Dus wij wachten met de koffers buiten, het was gelukkig super heerlijk weer, waardoor het geen probleem was. Maar na anderhalf uur wachten werden we toch wat ongeduldig. Het is een geluk dat we geen vliegtuig hebben te halen, want anders kom je toch mooi te laat. Gelukkig daar kwam een shuttlebus aan. Eh nee, deze ging naar downtown, de onze was onderweg en zou er over 10 minuten zijn. Na ongeveer een half uur kwam er inderdaad weer een shuttlebus aan. Deze stopte voor kantoor en na ongeveer een kwartier is Sjon er naartoe gelopen om te vragen hoelang het nu nog ging duren. Hij moest zich even opfrissen, ja echt het is een hij en geen zij en zou er met 5 minuten zijn. Ook deze 5 minuten duurden natuurlijk veel langer dan 5 minuten. Maar goed uiteindelijk kwam de bus toch. Ook stonden we gelukkig op de lijst en konden we onze koffers in de bus laden en werden we naar het vliegveld gebracht. Op het vliegveld moesten we bij Alamo onze huurauto voor de rest van onze vakantie halen. Om kwart voor 1 hadden we daar alle formaliteiten afgewikkeld en kregen we de sleutel van onze minivan. Schijnbaar vind iemand ons erg aardig, want we kregen een gloedje nieuwe Dodge Grand Caravan mee. Er stond nog maar 56 kilometer op de teller. Snel de koffers ingeladen en op weg naar North Vancouver, waar ons hotel is.
We hadden bedacht dat als we onderweg een leuke tent tegen zouden komen om te lunchen we daar heen zouden gaan. Maar Tom bracht ons dwars door downtown Vancouver waar alle shops zitten. Soortgelijk aan de Kalverstraat in Amsterdam of de zoals je het op televisie wel ziet de straten van New York, waar op iedere hoek een Starbucks zit. Dus niet echt geschikt om te stoppen en wat te eten. Om even voor 2 waren we bij het hotel en eigenlijk mochten we pas om 4 uur inchecken, maar goed dat we vanmorgen niet gegaan waren... Eén kamer (141) was klaar dus die konden we wel krijgen. Wij waren allang blij, want dan konden we in ieder geval de koffers dumpen. De andere kamer (130) zou na 4 uur klaar zijn.
Vlakbij het hotel zat een Denny's, dus dan maar daar lunchen. Nu waren onze laatste ervaringen met Denny's niet zo heel goed, maar omdat het al na 2 uur was, moesten we toch wat eten. Lopend zijn we er naar toe gegaan en toen we binnen kwamen, zag het er netjes en heel schoon uit. Het eten was heerlijk en heeft het vertrouwen in Denny's weer redelijk hersteld. Na het eten zijn we bij het visitorcenter naar binnen gelopen om daar wat informatie te vragen over het Stanleypark en de Suspensionbridge.
Hierna zijn we weer naar het hotel gelopen en hebben eerst onze koffers gereorganiseerd en even op bed gelegen. Het kaarsje begon langzaam uit te gaan. 's Avonds hebben we via internet pizza besteld bij de Pizzahut. En 5 minuten eerder dan ze hadden aangegeven werd de pizza bij onze hotelkamer bezorgd. Na het eten zijn we ieder naar onze eigen kamer gegaan. Morgenochtend gaan we naar de Capilano Suspension Bridge. Dit is een houten brugstelsel die helemaal tussen de bomen hangt. Hoe het er precies allemaal uitziet weten we niet, dat gaan we morgen beleven. Morgenmiddag willen we op zoek naar een Walmart om wat boodschappen te doen. Wie weet wat we nog meer onderweg tegen komen.
Het was leuk om de camper een keer geprobeerd te hebben, maar wij weten al dat het niet onze manier van vakantie vieren is. Wij zullen, zoals we er nu over denken, niet meer met een camper door Amerika en/of Canada reizen. Het met je wc rol en je toilettas over de camping lopen is niet ons ding. Nu kan je dat nog laten door in de camper de wc te gebruiken en ook de doucheruimte. Maar als je boodschappen gaat doen bij een lokale super en je 4 straten verderop moet parkeren omdat je auto te groot is en de parkeerplaats bij de supermarkt hier niet op berekend is, dat vinden we wel lastig. Niet omdat stukje te lopen, maar de onhandigheid ervan. We hebben gezien dat er in Canada heel veel cabins (soort centerparcs huisjes) op de campgrounds zijn en dat lijkt ons een goed alternatief voor een volgende vakantie naar Canada.