Vanmorgen ging om 7 uur de wekker, maar kwart voor 7 uur was ik al wakker. Toen de wekker ging zijn we eruit gegaan en ik ben eerst begonnen met het verslag van gister.
Daar was ik gisteravond niet meer aan toe gekomen. Terwijl ik met mijn verhaal bezig was heeft Sjon het ontbijt klaar gemaakt. Na het ontbijt hebben we de laatste spullen ingepakt. Geen koffer was te zwaar en het paste er eigenlijk allemaal gemakkelijk in. Om 9.15 uur sloot ik het huis aan de Bexley Drive voor de laatste keer achter me af. Heb ik de sleutel in de lockbox (code 1983) gedaan en hebben we Legacy Park achter ons gelaten. De rit naar het vliegveld verliep rustig en zonder problemen. Na 2 tolpoortjes waren we bij McCoy International airport. De auto weggebracht naar de Carrental en koffers inchecken. Wij zelf waren gister al ingecheckt. Het was erg rustig bij de balie, komt misschien omdat het een zondag was en we normaal gesproken altijd op zaterdag vertrekken. De koffers gingen zonder problemen door de security en we konden naar gate 42.
Het vliegtuig vertrok 5 minuten eerder dan de bedoeling was. Het zou een vlucht van 1 uur en 40 minuten worden. Ik zat bij het raam en kon op een gegeven moment vanuit het vliegtuig Sint Augustine zien, en de Castillo de San Marcos. Ik heb het zelfs op een foto staan.
De vlucht verliep goed, alleen tijdens het landen stond er erg veel wind, waardoor het vliegtuig iets meer schommelde dan normaal.
Op Washington, waar we trouwens aangekomen waren op C23, hadden we zoveel overstaptijd dat we internet hebben genomen zodat we wat tijd konden doorbrengen op de laptop. We hebben een pretzel gehaald bij Auntie Anne’s en een frappucino bij Starbucks. We zijn weer naar terminal A-B gegaan omdat het daar rustiger is en er tafeltjes met stoeltjes staan. Om half 4 zijn we weer terug gegaan naar terminal C-D, waar we gaan wachten op het boarden bij gate C27. We hadden nog ruim een uur voordat we gingen boarden, maar we wilden daar gewoon zitten. Onderweg hebben we wraps gekocht om op te eten bij de gate. Terwijl we daar zaten raakten we aan de praat met een Fries die in Amerika woont en werkt. Hij werkt bij het ministerie van Defensie en is werkzaam in Norfolk. Het was even gezellig om te kletsen en te horen dat hij ook vind dat de Nederlanders stug en onvriendelijk zijn in vergelijking met de Amerikanen. Dat is namelijk hetgene waar wij altijd veel moeite mee hebben als we weer terug zijn in Nederland. We vertrokken 10 minuten later dan gepland, maar dat hebben we tijdens de vlucht weer goed gemaakt.
Ongeveer een uur na opstijgen kregen we ons avondeten. Sjon en Romy hadden gekozen voor de kipvariant en ik de pastavariant. Na het eten nog wat drinken en toen ben ik gaan slapen. Romy haar stoel kon niet naar achteren, dus mocht ze in economy plus gaan zitten. Na een uur was ze weer terug, ze kon niet slapen. Ongeveer anderhalf uur voor de landing werd ik weer wakker. Romy heeft hierna op mijn plaats wat liggen doezelen. Ongeveer een uur voor de landing kregen we ons ontbijt, nou ja ontbijt. Een stukje cake met bananensmaak en een yoghurtje. Romy had geen honger, maar Sjon en ik hebben het toch maar opgegeten. De landing was prima en eigenlijk de hele vlucht verliep zonder problemen. We moesten even wachten op een andere vliegtuig voordat we aan gate C3 konden aankoppelen. Het vliegtuig liep snel leeg en we konden snel naar de douane. Bij de douane hadden we natuurlijk de verkeerde rij gekozen, maar goed ook dat verliep zonder problemen. De koffers begonnen net te komen toen we bij bagageband 19 stonden te wachten. Onze koffers waren echt de 5 laatste koffers die van de band afkwamen. Bij de douane stond helemaal niemand en konden we dus zo door lopen. Buiten stond mijn moeder op ons te wachten, ze had gezegd dat ze op haar werk was, maar stond als verassing op ons te wachten. Snel onze jassen halen bij mijn schoonmoeder, zij stond op ons te wachten bij vertrekhal 3. Romy zou namelijk meteen doorgaan naar school en had wel een winterjas nodig zo koud was het. Nadat ze oma gedag gezegd had is ze met andere oma richting de trein gelopen en zijn wij met mijn schoonmoeder naar huis gegaan. Thuis gekomen hebben we eerst onze koffers uitgepakt en opgeruimd. Romy is de hele dag naar school geweest, is dat niet een bikkel of wat. Sjon en ik hebben nog een uurtje op bed gelegen tussendoor. Over iets meer dan 4 maanden gaan we weer terug naar Amerika. Dan begint de reis in Washington en gaat Suzan met ons mee.
| Doel van de dag | Reizen van Orlando (Davenport) naar Diemen |
| Temperatuur | Diemen 7 graden Celcius |
| Davenport 25 graden Celcius | |
| gereden miles | 30,7 mile |
| Totaal gereden miles | 985,9 mile |