Temperatuur 91°F = 32.8°C
Vandaag is uitgeroepen tot Nationale treurdag. Waarom, omdat onze vakantie is afgelopen en wij weer naar huis moeten. Maar voordat we naar huis konden hadden we eerst nog een kleine koffercrisis. Nee, niet onze koffers, deze waren keurig op gewicht. Maar één van de koffers van opa en oma woog veel te zwaar. Dus op zaterdagmorgen moesten nog wat dingen opnieuw verdeeld worden. Om 9.30 uur zaten we gepakt en wel in de auto.
We wisten al dat we nog even langs de Walmart moesten, want de gameboy van Romy had het pootje baden in het water niet overleefd. De Walmart die op de route lag richting McCoy International Airport was degene die aan de John Young Parkway gevestigd is. Ook hebben we daar anti jetlag pillen gekocht. We moesten 2 uur van te voren inchecken en het vliegtuig stond gepland voor vertrek om 13.42 uur. Dit betekende dus dat we om 11.42 uur op het vliegveld moesten zijn. Het werd erg krap en we moesten ook de auto’s nog inleveren. Gelukkig leverde het inleveren van de auto’s geen problemen op. Vorig jaar oktober was het vanaf Alamo naar de incheckbalie een grote doolhof en hebben we flink moeten zoeken. Nu wisten we precies waar we wezen moesten en scheelde dat heel heel veel tijd. Om even voor 12 uur stonden we in de rij voor onze boardingpassen. Eerst werden onze koffers gewogen door iemand van het vliegveld. Er waren er in totaal 3 koffers die eigenlijk iets te zwaar waren, maar de meneer van het vliegveld had een goede bui en ze mochten zo mee. Het inchecken moest je zelf doen met je paspoort. Alleen de kofferlabels werden door een juffrouw aan de koffers gehangen. Na het inleveren van de koffers konden we door de douane. Maar eerst bleek dat ons gehaast voor niets was geweest, ons vliegtuig was namelijk vertraagd en zou pas om 14.20 uur vertrekken.
Dit zou onze overstaptijd behoorlijk verkorten. En we hadden nog wel zoveel te doen op Dulles. Bij de douane ging het ook lekker soepel en al gauw konden we naar de gate. Eerst hebben we wat gegeten, want het was inmiddels al lunchtijd geweest. Gelukkig vertrok het vliegtuig wel op de tijd die ze hadden aangegeven en kregen we niet meer vertraging.
De vlucht naar Washington was beter als de heenvlucht naar Florida. In Washington hadden we geen tijd meer om iets te eten te halen of een frappucino te kopen, want op het moment dat wij uit het vliegtuig stapten, begon het andere toestel voor Amsterdam al te boarden. We hebben nog snel wat parfum taxfree gekocht en precies 10 minuten voor vertrek stapten we in het vliegtuig.
Dag 30: zondag 27 juli 2008 Temperatuur 80°F = 26.7°C
De vlucht naar Amsterdam was prima en om even voor 7 stonden we op Schiphol aan de grond.
Ook hier gingen we weer zonder problemen door de douane, want ze waren weer bezig met de voorbereidingen voor de vlucht uit Suriname. Om half 9 stapten we ons huis binnen.