Vandaag werden we vroeg wakker omdat we rond 8 uur zouden aanmeren in Ketchikan. Ook hier hadden we een excursie gepland.
Alleen nu hoefden we pas om kwart over 10 klaar te staan. De laatste paar dagen hebben we een vriendin van mij meegenomen maar vandaag voelde ze zich niet zo lekker dus bleef ze op de boot. Na het gebruikelijke ontbijt was opa alvast richting de kade gegaan om te kijken waar we moesten verzamelen.
Al snel kwam onze bus aanrijden en konden we vertrekken. De busreis heen was vooral leuk omdat onze chauffeur echt een geweldig gevoel voor humor had en echt geen twee seconden zijn klep kon houden waardoor we dus bij elke bocht en plek wel een verhaal te horen kregen. Over echt van alles. Beren, zijn vrouw en adelaren. Toen we op plaats van bestemming waren stonden we werkelijk paf. Een regenwoud? Hier? Oké, waar is de prank'd crew. Nee echt, Alaska is schijnbaar ook nog beroemd voor een regenwoud. Het moet niet gekker worden toch? Hier werden we begeleid door Marc voor een wandeling van ongeveer een mile. Ondertussen kregen we van alles te horen over de planten, bomen en fauna. Helaas was er van dat laatste niet veel waardoor de tour een beetje een saaie indruk kreeg. Mensen begonnen zelfs een beetje te mopperen. (de zeer oude tangen dan, want de jonge hinden vonden het allemaal wel interessant). Net toen de tour op zijn eind kwam kreeg de gids bericht dat er beren gespot waren. En ja hoor om de hoek nog geen 50 meter van ons vandaan staken er even 4 beren over. Dat was echt een leuk gezicht om alle mensen uit te zien wijken voor de beren.
Hierna gingen we rendieren voeren, waarbij je als je het ze even vriendelijk vroeg (lees: eten bij je had) ze ook nog aaien.
Aan het eind van de tour gingen we even op bezoek bij een adelaar en uil, die gevonden waren en niet meer terug gezet konden worden in het wild. Zelf vond ik lady Baltimore een mooiere adelaar, als er ooit nog een American next top Eagle dan gaat mijn stem naar haar.
Onze laatste stop was een blik op hoe totempalen gemaakt worden. Helaas was de werker niet aanwezig dus kregen we alleen wat uitleg erover. Na een kop warme chocomel en een lekker koekje was het al weer tijd om onze weg naar huis te vervolgen. We hadden onze chocomel nog niet eens op. Deze chauffeur had echter waarschijnlijk een fikse ruzie met zijn vrouw... Want hij reed zo snel en agressief, dat de chocomel door de bus heen vloog. En hij vertelde ook nog eens niets. Een leuk nieuwtje van de andere wel leuke chauffeur; wisten jullie dat op Ketchikan er totaal geen criminaliteit is. Er is ooit eens 1 bankoverval geweest en de overvallers hebben zichzelf toen aangegeven omdat ze geen kant op konden aangezien Ketchikan een eiland is. Na de tour hebben we eerst aan boord geluncht en toen een internet cafe opgezocht om de verhalen van de voorgaande dagen even online te zetten. Na nog even rondgelopen te hebben door Ketchikan was het alweer tijd om aan boord te gaan helaas. Het was naar mijn mening wel een mega geslaagde dag. 's Avonds tijdens het checken van de foto's kwamen we er achter dat mijn opa 's morgens een orka had gezien en gefotografeerd.
Dus nog meer wildlife voor op onze toch al succesvolle lijst. Morgen gaan we de hele dag cruisen door de Inside Passage.