Voor de zekerheid hadden we de wekker gezet, want we wisten niet of we op tijd wakker zouden zijn. Maar gelukkig bleek achteraf dat we die niet nodig zouden hebben.
Ik was ver voor de wekker al wakker. Nadat we ons allemaal hadden aangekleed, hebben we het ontbijt gemaakt en genuttigd. Nadat we dit hadden opgeruimd zijn we naar de lokatie gereden waar we vandaan zouden vertrekken. Op deze manier konden we daar onze lunchpakketjes maken en waren we toch op tijd. Om 9 uur werd er tegen ons gezegd dat ze het nog een uurtje wilden aankijken, want het weer was te slecht om nu te vertrekken en ze hoopten dat het over een uur beter zou zijn. Dus om 10 uur moesten we ons weer melden. We hoorden op dat moment van iemand dat de tocht van gisteren was gecanceld en dat er komende week alles volzat. Nu hebben wij toch niet echt ruimte om op een ander moment terug te gaan, dus voor ons zou het een eenmalige poging zijn. Omdat we niet met de camper een uur doelloos in de rondte wilden rijden, hebben we ons in de camper met een beker Latte Machiato verwend. Om 10 uur liepen we weer naar buiten en hoorden we gelukkig dat het doorging. Nu konden we naar de instructieruimte om instructies te krijgen en vervolgens te horen bij wie we aan boord gingen. Er zouden namelijk 2 vliegtuigen richting Katmai vertrekken van deze maatschappij.
Wij mochten bij Tony aan boord. In totaal gingen er 10 passagiers per vliegtuig mee.
De vlucht was ruim anderhalf uur en we landen op Naknek Lake. Op sommige momenten was het wel wat wiebelig, maar over het algemeen was het prima te doen zo'n watervliegtuig. Ook op Katmai moesten we in het visitorcenter een korte film zien over de beren van Katmai NP en nadat we onze etenstassen (tenminste wat daar van over was, want tijdens de film hadden we de lunch al genuttigd) in een speciale ruimte hadden gezet, zijn we onze tocht naar de watervallen gestart. We waren nog maar kort onderweg of we werden door een ranger gesommeerd dat we terug moesten lopen want er was een beer onderweg naar ons toe. We zagen hem inderdaad in een flits en na ongeveer 5 minuten mochten we door. De beer was helaas in geen velden of wegen meer te bekennen. Na ongeveer 2 kilometer lopen kwamen we bij de lagere platform, maar wel met uitzicht op de watervallen. Helaas geen beer te zien. We hadden ons opgegeven voor de hogere platform, want daar mogen maar maximaal 45 mensen per keer zijn. Dus we liepen terug die kant op, want er viel op dat moment toch daar niets te zien. Er zaten mensen van de BBC die overal camera's hadden staan en waar je live mee kon kijken naar deze plaatsen. Op eens zagen we een beer bij de watervallen, dus moesten we snel terug lopen naar de platform. En ja hoor daar zat hij rustig op zijn gemakkie op een rots. Niet lang daarna ging hij het water in en kwam nummer 2 aangelopen. Nummer 2 ging dicht bij de waterval zitten en bleef daar een hele tijd onbeweeglijk zitten, terwijl nummer 1 speels door het water aan het rennen was.
Ondertussen was het bijna tijd om naar de hogere platform te mogen en zijn we vast dichterbij gaan staan. Bij de hogere platform aangekomen, liep er net een beer onder de platform door weg uit het zicht. Nummer 2 zat nog steeds op zijn zelfde plek. Na ongeveer 10 minuten kwam nummer 3 eraan.
Nummer 3 was schijnbaar hoger in hierarchie want nummer 2 liep snel weg, terug de bossen in. Nummer 3 bleef nu een tijd vlak voor de waterval zitten, maar wel dichterbij de platform. Ineens kwam daar nummer 1 weer aan en liep vlak onder het platform langs de waterkant. Op het punt waar ik stond stopte de beer, bleef even staan en ging toen het water in.
En deze ging weer speels door het water naar de overkant, om daar vervolgens weer in de bossen te verdwijnen. Onze tijd op de bovenste platform zat er op en we besloten om terug te gaan naar het visitorcenter. Want om kwart voor 5 moesten wij ons melden bij het vliegtuig. Het was nog wel wat aan de vroege kant, maar je wist nooit wat je tegen ging komen. En inderdaad we waren bijna bij een belangrijke brug en toen werden we door een ranger teruggestuurd, want er liep een beer onze kant op. Dus wij met ons zessen een stuk terug, maar zagen geen beer komen. Op een gegeven moment zijn we weer richting de ranger gelopen en mochten we ook naar de platform, want ze zag de beer niet meer. Wel zagen we in de verte een beer in het water van Naknek Lake zitten. Ook lag er nog een beer daar langs de kant van het meer te slapen. In het visitorcenter hebben we nog een filmpje van vroeger gezien en nadat we onze spullen gepakt hadden zijn we richting onze vliegtuig gelopen. Terwijl we daar staan te wachten, wordt er ineens door een jongetje gezegd dat we weg moeten want er kwam een beer langs de waterkant onze kant op lopen. En inderdaad onder de vliegtuigen door kwam een beer aangelopen.
Nadat we ons in veiligheid hadden gebracht, kon de beer zijn weg langs het water vervolgen. En konden wij weer terug naar het vliegtuig. Ik mocht als co-piloot bij Tony voorin zitten en heb zijn gesprek bij take off en landig met air traffic control gehoord. Maar ook zijn gesprekken met Eric (de andere piloot) over welke route, hoogte en andere belangrijke zaken. Dit was best interessant om mee te maken. Helaas vlogen ze nu zo hoog boven de wolken (dit deden ze op de heenweg niet) dat je al de mooie dingen van de heen weg nu niet zag. Om kwart over 6 waren we terug in Homer en zijn naar de Safeway gereden om daar eten te halen voor de avond. Ze hebben in Amerika bij de suoermarkten warme stukjes kip en gebakken aardappels en hoef je hier alleen nog groenten bij te verzinnen en je hebt een warme maaltijd. Het was alleen jammer dat niet alles even lekker was, terwijl dat normaal wel het geval was. Gelukkig konden we wel allemaal voldoende eten. Na het eten zijn we nog een stukje verder gereden naar een campground in Homer. Hier hadden ze gelukkig nog plaats en konden we onze camper op plekje 72 plaatsen. Het was een lange, maar zeer indrukwekkende dag, waarin we aardig wat beren gezien hebben. Helaas niet terwijl ze zalm aan het vissen waren. Maar daar was het nog te vroeg voor, helaas. Morgen gaan we weer terug richting Anchorage.
Hieronder staat nog een filmpje over onze berentrip: